Skip to main content

ایجادی گرامی، آنچه به عنوان

ایجادی گرامی، آنچه به عنوان
آ. ائلیار

ایجادی گرامی، آنچه به عنوان متخصص ازبر کرده عملاً در نوشته خود فراموش کرده است. و خیال میکند مقاله نوشتن یعنی
تبدیل شدن به « ماشین تبلیغات» . و اینجا تبدیل شدن به ماشین تبلیغات ضد چپ. که هیچ نیازی به « دقت و منطق و استدلال و سند» ندارد. و اینهم طبیعی ست برای کسی که « حتی قدرت شناخت حرکت فاشیستی پاسارگارد» را ندارد و آنرا در مصاحبه با بی بی سی مترفی ارزیابی میکند. انتظار شناخت چپ جهانی و ایرانی از چنین فرد « ناسیونالیستی» البته که بعید است.

چپ اگر با این « پروپاگاند ها» خم به ابرو میاورد اکنون دیگر نامی نداشت. چپ بیش از دو قرن است که به این تبلیغات عادت کرده است.
تا « استثمار و تبعیض و ستم» در جامعه ی بشری هست کمونیسم زنده است. چه به صورت ایده لوژیک و چه به صورت « غیر ایده لوژیک» آن.

آدم متخصص وقتی بدون « فاکت و استدلال و منطق» چیز می نویسد ، در درجه اول « فاتحه ی خرد» را میخواند.
و خود را به راحتی به یک « ماشین تبلیغات خود فریبی و دگر فریبی» تبدیل میکند.
وقتی از « چپ ایرانی و جهانی» مینویسد دیگر نیازی به « نام بردن از حزب و سازمان و گروه و شخص و کتاب و روزنامه و فاکت نوشتاری و تاریخی و سند ندارد» .
همه چیز را « فله ای» مثل سیب زمینی در گونی کرده رویش « اخ» می نویسد.
این است « جربزه ی تخصص شونیستی».
با این مایه برای ایشان ضروریست « کلاس نقادی» طی کنند.
مقاله ی کسی که متخصص است، و با عدم رعایت « اصول نقادی» چیز مینویسد، قاعدتا قابل انتشار نیست.
ولی چه میتوان کرد، اینجا ایران گلوبال است . « کی به کیست».
« تانالی چالیر- توربالی اویناییر»
آنکه گوشواره زده مینوازد- و آنکه توبره به تن کرده میرقصد.