خداوند سخن سعدی فرماید

مایه اصل و نسب در گردش دوران زر است

متصل خون می خورد تیغی که صاحب جوهر است

آهن و فولاد هر دو از یک کوره می آیند برون

این یکی شمشیر بران ، آن یکی نعل خر است

دود اگر بالا نشیند کسر شأن شعله نیست

جای چشم ابرو نگیرد، گرچه او بالاتر است

شصت و شاهد هر دو دعوی بزرگی می کنند

پس چرا انگشت کوچک لایق انگشتر است

ناکسی گر بر کسی بالا نشیند عیب نیست

روی دریا کف نشیند قعر دریا گوهر است