Skip to main content

(ادامۀ نظر)

(ادامۀ نظر)
بهمن موحدی(بامدادان)

(ادامۀ نظر)
اساسا توسعه مقوله ای نیست که با زور و بخشنامه و با سرنیزه بتوان به مردم تحمیل کرد. توسعه از درون جامعه می اید و نتیجه کنش ها، واکنش ها و تبادل افکار عقاید و آرا است. به همین دلیل هم هست که دولت های دیکتاتور و سرکوبگر ذاتا ضد رشدند. توسعه ملی فقط در فضای باز سیاسی حاصل میشود و لا غیر. البته بعضیها توسعه را صرفا ساختن پل و راه و خانه و ....در نظرمیگیرند. این تعریف، تعریفی استعماری از مقوله توسعه است. ساختن پل و جاده و کارخانه و... گر چه جزیی از توسعه است ولی قطعا مترادف با توسعه نمیباشد. اساسا هر نوع سازندگی بدون توسعه نیروی انسانی ناتمام بوده و محکوم به نابودی است. آیا بسیاری از سازندگی هایی که در زمان پهلوی ها انجام شد در جنگ ضدملی و امپریالیستیِ خمینی خون آشام نابود نشدند؟ آیا ما توان جانشین ساختن آنها را داریم؟ در آلمان پس از جنگ دوم جهانی، با آنکه آلمان -

کلاً تبدیل به ویرانه شده بود، در مدت بسیار کوتاهی، خرابیها جبران گشته و کشوری بمراتب بهتر توسط مردمش ساخته شد. آیا ما توانسته ایم حتی خرمشهر را به وضعیت قبل از جنگ ترمیم کنیم؟ به همین دلیل هم هست که توسعه پایدار چیزی نیست جز توسعه نیروهای انسانی جامعه و این توسعه در یک حکومت سرکوبگر و دیکتاتور بدست نمی اید. آخوندها عملا پس از کودتای ۲۸ مرداد به جزیی از دستگاه شاه تبدیل شده بودند و حتی بخاطر شرکت و حمایت از کودتا، بنا به نقل قول ویلیام بلوم نویسنده و تاریخ نگار آمریکایی از یک منبع آگاه در سازمان سیا، هر ساله مبلغ ۴۰۰ میلیون دلار از آمریکا میگرفتند که تا زمان روی کار آمدن جیمی کارتر رییس جمهور اسبق آمریکا ادامه داشت. اصلاحات ارضی شاه هم تنها ملاکین بزرگ و آخوندهای حامی شان (مانند خمینی خون آشام) در دهات را ناراضی نمود ولی دست به ترکیب آخوندهای شهری نزد. آخوندهای پلید و مرتجع در دستگاه شاه خائن مشغول به وظیفه مقدس و اسلامیِ شست و شوی مغزی مردم و دعا گویی به سلطنت بودند و در بخشی از قدرت سهیم بودند. ضمناً منبع در آمد آنها هم بر خلاف آخوندهای ده از زمین و فئودالیسم نمی آمد بلکه از طریق سرمایه داری تجاری و دزدان بازاری تامین میشد که قبلاً هم آخوندهای شهری و سازمانهای اسلامی تروریستی مثل فدائیان اسلام را تامین مالی میکردند.
«به امید سرنگونی هرچه زودتر رژیم ضدخلقی جمهوری اسلامی و برپایی یک جمهوری لائیک و سوسیال و دمکراتیک»