چماق داری سیاسی پدیده ای

نمونه بارز ان نوشته های ف م سخن و شاعر خود خوانده ای بنام م سحر و افراد مشابه در ایران گلوبال , بی بی سی , صدای امریکا , کیهان تهران و لندن , رادیو تلوزیون دولتی ایران و ..... است . هر جا صدایی مخالف روایت دولتی در مورد اتنیسیته , تاریخ , سیاست از کسی برخاست , لشگر چماقداران آشکار و پنهان به پاتک های مرسوم خود متوسل میشوند . جالب است که همه این خشونت سیاسی اجتمایی را زیر لوای حب وطن و حفظ تمامیت ارضی انجام میدهند !! , در حالی که خود بزرگترین عامل گسل و گریز از مرکز در ایران هستند . دهها سال است که با این روش مشغول هستند , و حتی در سطح دولتی و ملی , اما هر روز بقول این قوم , تعداد پان ترک و پان کرد تجزیه طلب و غیره زیاد دتر میشود ! اگر حماقت سیاسی نبود , باید این قوم در اندیشه و عمل کرد خود تجدید نظر میکردند , و بجای باستان گرایی خیالی , نژاد مجعول آریا و زبان فارسی , ان چه را حقوق و رئالیسم سیاسی در این کشور شاخص ان است , هویت واقعیی در ایران میکردند .
این دو جنابان شاعر و سخن دان ! , آقای توکلی را به خاطر سانسور نکردن خواست حقوق ملی ساکنین غیر فارس ایران باد انتقاد گرفته اند و با بی حیایی سیاسی خاص این قوم از ایشان خواستار سانسور صدای ضعیف آنان هستند .
اگر برای همبستگی ملی ایرانیان و منافع ان دشمنی است , در درجه اول همین بنیاد گران با ذهنیت طالبانی هستند , که بجای اسلام سلفی , مزخرفات باستان گرایی را در ذهن شان پر کرده اند .