دوست گرامی، کیانوش توکلی، شما

..... برادران کار می کرد که نان بربری می پخت و می فروخت، بیشتر خریداران نان های بربری هم کارگرانی بودند که با پوشاک کارگری در میدان ساعت می ایستادند تا اگر کارفرمائی پیدا شد آنها بر سر کار بروند و کار کنند، پس از چند سال این نانوائی بسته شد و به جایش کافه ای به نام کافه برادران جایگزین آن نانوائی شد، باز هم بیشتر کسانی که به آن کافه می رفتند کارگرانی بودند که با دستان پینه بسته و پوشاک کارگری به آنجا می رفتند و در آنجا چای می نوشیدند، سرانجام آن کافه نیز بسته شد چون شهرداری تبریز آن کافه را خرید تا برنامه های شهرسازیش را پیاده کند! دوست گرامی، کیانوش توکلی، اگر کسی به میان کارگران جویای کار که در پیرامون نانوائی و سپس کافه برادران گرد هم می آمدند و اکنون نیز در همان جا گرد هم می آیند تا کار پیدا کنند برود و سخنان آنها را بشنود چه می شنود؟ سخنانی که کارگران بیکاری که با جیب های تهی از پول در آنجا گرد آمده اند یا درباره تورم و گرانی است، یا درباره بیکاری و بی پولی است، یا درباره کمبود دارو و کمبود کالاست، یا درباره کمبود دستمزدهاست و یا درباره گرفتاری های دیگری است که همه ایرانیان دچارشان هستند، بسیاری از این کارگران گرسنه هستند چون پس از آن که برنامه علفمند کردن یارانه ها از سوی محمود احمقی نژاد پیاده شد و بهای نان در بیست و چهار ساعت ده برابر شد و اکنون به بیست و پنج برابر نیز رسیده است توان خریدن نان ساده را هم ندارند! آری، نان لواش ده تومانی در بیست و چهار ساعت صد تومان شد و اکنون دویست و پنجاه تومان شده است بی آن که درآمد کارگران حتی دو برابر شده باشد تازه اگر کاری پیدا کنند و بیکار نمانند! بخش های دیگر شهر تبریز نیز مانند چهار راه عباسی، باغ گلستان، دروازه تهران، دروازه مرند و ..... پر از کارگران جویای کار است که در آنجاها گرد هم می آیند و بسیاری از آنها ساعت ها در سرما و گرما سرپا می ایستند و بی آن که کاری پیدا کرده باشند گرسنه و تشنه و بی پول و نا امید و افسرده به خانه هایشان بازمی گردند! کدام خانه؟ خانه که نمی توان گفت بلکه کلبه هائی ساخته شده از خشت و گل و چوب در چهل متری و حیدرآباد و یوسف آباد و ..... که شهرداری گاه و بیگاه آنها را ویران و با خاک یکسان می کند چون بیرون از محدوده شهری هستند و ساخته شدن آنها غیر قانونی بوده است و ..... البته چون من تبریزی هستم درباره تبریز سخن گفتم وگرنه همه جای ایران در سایه فرمانروائی آخوندیسم دوزخی است بی همتا در جهان که تبریز نیز بخشی از آن است! ***** دوست گرامی، کیانوش توکلی، اکنون پرسش من از شما این است که آیا یک تن از این کارگران را می توان پیدا کرد که درباره سرفه کردن کورش در دوهزار و پانصد سال پیش و یا عطسه کردن فردوسی در هزار سال پیش چیزی بگوید؟ و آیا یک تن از این کارگران را می توان پیدا کرد که درباره زبان مادری و زبان پدری و زبان عمه ای و زبان خاله ای بالا و پائین بپرد و جار و جنجال راه بیندازد؟ دوست گرامی، کیانوش توکلی، کسانی که این پرت و پلاها را می گویند و می نویسند از دیدگاه تیپولوژیک وابسته به سرمایه داری و بورژوازی هستند نه وابسته به کارگران و رنجبران! دوست گرامی، کیانوش توکلی، اگر شما تارنمای ایران گلوبال را برای ایرانیان دردمند و ستمدیده و گرسنه راه اندازی کرده اید بدانید که این چرندنامه ها که پانستانی ها می نویسند در میان ایرانیان ستمدیده خواننده ندارند! کدام پانستانی ها؟ پانستانی های میلیاردرزاده مفت خوری که نه در ایران بلکه در فرامرز نشسته اند و از بس خورده و نوشیده اند که از سیری دارند می ترکند! پس اگر یک سایت فارس زبان لینک ایران گلوبال را برای نوشته شدن این چرندنامه ها پاک می کند شما از چه چیزی گلایه دارید؟ (به لینک زیر نگاه کنید)

http://iranglobal.info/node/27006