Skip to main content

آقای yaradiciliq سلام؛

آقای yaradiciliq سلام؛
بهنام چنگائی

آقای yaradiciliq سلام؛
باورم بر این است که شما قطعا نادان و بی خبر از چند و چون زندگی ناگوار قریب به اتفاق مردمان جهان نبوده، و البته می دانم شما کم و بیش می دانید که زندگی در سراسر جهان برای پانینی ها که امروز به 99 %ها معروف شده اند بسیار سخت و طاقت فرسا می گذرد؛ ستم ها، محرومیت ها و مضیقه های حیاتی ای که تنها شامل چند کشور نمی باشد.

ولی چرا شما تنها به چند کشور بسنده می کنید؟ پرسشی ست که برابر امروز و فردای خوشبیانه ی شما ایستاده است. مواظب باشید که غافلگیرش نشوید؛ چراکه ساختار مطلق جهان امروز سرمایه سالاری تکقبی و بی رقیب است.

بهتر است چشم بی طرف خود را بسوی حقایق جامعه متضاد و متناقض سرمایه سالاری نئولیبرال بازکنید و بهتر در گُل سرسبد آنها( اروپا و امپریالیسم آمریکا) فقر و گرسنگی پوشیده را ببنید! و بعنوان یک انسان نوعدوست، جایگاه خود را در این میانه ی نابرابری ها روشن کنید.

سهم هریک ما در این بی عدالتی هولناک بیش از این نیست، که یا در کنار خوشبینی به این سیستم ضدبشری کاپیتالیسم متکی شده و منافع فردی خود با هر مصیبتی داشته باشیم و مظلومان و بی دادرسان را که به یاری ما نیازمندند فراموش کنیم.

یا با انتخاب هم سرنوشتی شدن با 99%ها آگاهانه و اخلاقمدار و انسگرایانه، اهداف، اعمال و افکار خود را به سمت و سوی مناقع اجتماعی و نوبشری تطبیق داده و همسو با آنان سازیم.

برای من تنها شیوه ی دومی انگیزه ی زندگی ست! برای شما چطور؟
باسپاس