و بعدش ظلمت گجه لر اولماسا

و بعدش ظلمت گجه لر اولماسا آیدین سحر اولماز را بیاد بیاور..... مانند ساوالان استوار و مانند سهند ایستاده بمان, ایستاده مبارزه کن, و ایستاده بمیر. تا هدف رهایی مللی باشد هیچ زخمی هیچ مردی را نمی افکند- و از درد و زخم خودی و غیر خودی مردن مغلوبیت حساب نمیشود. مردن در راه مللت زنده گی آغاز ابدی است. و در حقیقت بزرگترین انسانهای ما تورکهای آزربایجان بعد از مرگشان تولد نو یافته اند و شاید سرنوشت بعضی های ما اینچنین رقم خورده است. و یا شاید ظعف مللی ما این است که شما نوشتید....!!!