ببین محمدرضا، ما همه از یک

در جوامع دمکراتیک بزبان ترکی حرف بزنند و از اینکه بچه هایشان زبان انگلیسی و آلمانی را بهتر از زبان مادری خود و بدون لهجه حرف می زنند، بخود و کودکانشان افتخار می کنند، اینان یا باید سر عقل بیایند و برخورد ابزاری با حرکت ملی را کنار بگذارند و دست از سر حرکت ملی و نویسندگان آزربایجانی بردارند، و یا در انتظار محاکمات در سالنهای دادگاهها منتظر سرنوشت نامحتوم خود باشند، عذرخواهی در مدیا آخرین شانش آنهاست و گر نه ما شروع کنیم دیگر بجاهای باریک کشیده خواهد شد و بعد از آن دیگر ما هیچ کاری نمی توانیم بکنیم. و این دادگاههای مرتبط با تهمتهای دیجیتالی هستند که دست از سر شما ها بر نخواهند داشت، لطفا و لطفا دست از سر نویسندگان آزربایجانی بردارید ، این آخرین اخطار است، رضا طالبی ها عاریف کسکین ها و محمد رضا لوائی ها و دیگر نویسندگان آزربایجانی را بحال خود رها کنید، و بگذارید زنده یاد گونیلی در پیش خانواده آسیب دیده اش راحت بخوابد، وبگذارید دهها نویسنده دیگر بدون ترس و لرز خودشان را سانسور نکنند، و از وجود دمکراسی لذت ببرند و مکنون قلبیشان را بزبان بیاورند، دیگر بس است دست از سرشان بردارید،