جناب لوائی عزیز! انحصار طلبی

این و آن ندارد. آزربایجان ملک شخصی کسی نیست. هرکس آزاد است انتقاد کند. این حرکت قبل از احمد آقا بود، قبل از جاواد آقا بود، بعد از ایشان نیز خواهد بود. فرض کنیم ما در محل دور افتاده ای گیر کرده ایم، و میخواهیم از نقطه ای به نقطه ای دیگر برویم. برای رسیدن به مقصد تنها قطار مستعملی در اختیار ماست. آیا بهتر نیست برای رسیدن به مقصد در کوره راههای دورافتاده بجای پیاده رفتن، از این قطار مستعمل استفاده کنیم؟ خوب یا بد، فعلا این است چیزی که به همت احمد آقا در اختیار ماست. من میگویم با تمام انتقادات، دستش درد نکند. سالیان سال خود و کارکنانش زنده باشند. لوائی جان! منهم از بعضی رفتار های احمد آقا خوشم نمی آید، اگر ایشان استراتژی قوی داشتند کارائی حرکت ملی را در خارج به انزوا نمی کشاندند. بلکه آنرا بالنده تر و قوی تر میکردند. البته احمد آقا پنج سال اول خوب پیش رفت، بعد به حرکتش ترمز زده شد. خودش بخوبی میداند پاسخ رفتارهای ناسنجیده را از حرکت ملی دریافت میکند. اگر در خارج نسبت به بعضی رفتارهای انحصار طلبانه وی سکوت حاکم است، دلیلش نه ترس از وی، بلکه اینان نمیخواهند با به زیر ضرب بردن وی، در مقابل پانفارسیسم نژاد پرست، و پان ایرانیسم تمامیت خواه، حرکت ملی را تضعیف کنند. احمد آقا نیز با آگاهی از این موضوع به رفتارهای بعضا ناگوارخود ادامه میدهد. یکی از نکات ضعف ایشان اینست که ایشان با آگاهی تمام اغلب صدها متخصص، کارشناس، و تقریبا تمامی محققین، پژوهشگران، نخبه گان سیاسی و حتا نویسندگان و شعرای حرکت ملی را، جزاندک دوستان شخصی خود، کم و بیش از نظر انداخته است. در صورتیکه حضور اینان میتوانست در اعتلای حرکت ملی مفید باشد. و این موضوع در واقع برهمگان روشن است، از تشکیل پارلمان در خارج بگیر تا جلسات متعدد سیمینارها. با تمام این تفاصیل اما یک چیز را نباید از نظر دور داشت، که ایشان با تمام انتقادات، در حال حاظر نقش مهمی در پیش برد، و تبلورعینی حرکت ملی در سطح جامعه ایفا میکند. نباید از این موضوع غافل باشیم که حرکت ملی با تبلور گوناز، برای اولین بار در تاریخ آذربایجان جنوبی نقطه عطفی است، برای آگاهی نسل حاظر. در این اینجا لازم است که از نقش احمد آقا و همکارانش در گوناز تشکر کرد. کسانیکه در این راه با صرف وقت خود، با صرف مال و جان خویش بیدریغ همت میورزند. با تمام انحصار طلبی های گوناز، تاریخ نقش پیشتاز گوناز و کارکنان آنرا فراموش نخواهد کرد. من شخصا معتقدم، از حق انتقاد نباید چشم پوشید، اما بهتر است، در خصوص راه حل های موجود، فضای دیگری را برای بررسی انتقادات جست. موضوع را بین خودی حل و فصل نمود. نباید آنرا به سطح حرکت ملی کشاند و به آن آسیب زد! نباید دشمنان را شاد کرد!هیچکس این اجازه را ندارد. لوائی جان! اگر خاطرت باشد، زمانیکه خودت بعنوان مجری برنامه ادبیات، در گوناز تی وی، به بررسی و نقد ادبیات میپرداختی، شما نیز انحصار طلبی بخرج میدادی. اغلب آثارغیر مهم کسانی را که از دوستان و نزدیکانت بودند معرفی میکردی، اما آثار و نوشته های شعرا و نویسندگان پیشتاز و قدرتمند حرکت ملی در خارج از کشور را، حتا یکبار نیز بر زبان نیاوردی. آیا از آثار آنان ترس داشتی؟! انگار وجود خارجی نداشتند؟! لوائی جان! بنا به دلایل ذکر شده، انحصار طلبی شما حتا از انحصار طلبی احمد آقا دو چندان بیشتر است. اگر انسان واقع بینی هستی این انتقادات را قبول کن! فکر مکن رفتار شما از چشم دیگران پنهان است! هر از گاهی انتقاد از خود بد نیست! ساغ اول!