این آقای بهمن موحدی بجای

کسی که مثل دیگران در یک شورا می نشیند و نظری میدهد و البته.. طبیعی است که به دلایل واضح احتمالا قدرت و برد سخنش از دیگران بیشتر خواهد بود چون شناخته شده ترین در میان رهبران اپوزیسیون و البته محبوب هم هست و سابقه زشتی هم ندارد اما این به آن معنی نیست که آنقدر قدرت داشته باشد که شخصا بتواند آن کارهایی که خانم فتحیان پور برشمردند انجام دهد. خانم فتحیان پور آنچنان از رضاپهلوی سخن میگویند که گویی پیامبری در راه است. بعنوان یک هوادار نظام پادشاهی میگویم واقعیت غیر از این است. این که در زمان پدر رضاپهلوی چه گذشته را هم تصور میکنم هرچه زشتی بوده که به خوبی هایی که داشته بخشیده اند. سخن کسانی مثل آقای موحدی که لابد آرزو دارند رضاپهلوی را بخاطر مسائل حقوق بشری زمان پدرش محاکمه کنند البته گوش ششنوایی برایش نخواهد بود چون بیربط است. در مورد سایر اهداف رضاپهلوی که بر شمرده اند و البته بسیار هم خوب است، خوشبختانه تقریبا همه شناخته شدگان جامعه سیاسی ایران چنین نظراتی را دارند و در برنامه های سیاسی شان گنجانده اند و مختص رضاپهلوی نیست. کیست که با حصیل فرزندان تا سطوح بالای دانشگاهی رایگان ؛ خدمات درمانی رایگان و تامین آتیه بازنشستگان و غیره مخالف باشد؟ همه همین را میخواهند. من شخصا نقش رضاپهلوی را در همگرایی و آنچه که زنده یاد داریوش همایون همرایی از آن یاد میکرد می بینم و بس. هرگونه تصمیم گیری حتا مثبت، این که من میخواهم در آینده ایران کودکان ما تا سطح دانشگاه تحصیل رایگان داشته باشند از جانب رضاپهلوی یک اشتباه تاکتیکی بزرگ است چون این قضیه تنها به او یا افراد منفرد دیگر مربوط نمی شود بلکه برنامه احزاب خواهد بود. برنامه ها باید توسط احزاب و شخصیتهای مستقل سیاسی به مجلس موسسان ارائه شود تا کلیت نظام سیاسی و پلاتفرم آن شکل بگیرد و بر آن پایه آینده ایران پایه ریزی شود. رضاپهلوی حتا نباید این اشتباه تاکتیکی را بکند که «البته نظر بنده با فلانی نزدیک تر است». در حال حاضر رضا پهلوی در مقام یک فرد اپوزیسیون میتواند همه گونه انتقاد و سخنی را بر زبان براند و از برنامه هایی که برای آینده ایران لازم است نیز سخن بگوید. اما در فردا روزی که قدرت در حال انتقال به نمایندگان مردم است او دیگر باید لب فرو ببندد و بگوید این مردم و آن هم نمایندگان شان. آینده ایران در دست آنهاست. حتا اگر رژیم آینده ایران پادشاهی شود «اعلیحضرت» تنها آن کارهایی را انجام خواهند داد که قانون اساسی برای شان در نظر گرفته و یا دولت تقدیم میکند. مثلا افتتاح فلان سد یا همراهی با سران دولت برای دیدار از کشور چین و بستن قراردادها. کاری که امروز سوئد و کشورهای پادشاهی هم انجام میدهند. اما این که تعیین کند نفت کیلویی چند فروش برود وظیفه او نیست.