جناب صادق تبریزی سلام؛
من از پانویس جالب شما قدردانی کرده، و از آوردن بموقع آن دو فاکت تاریخی سیاه، خونین و ضدبشری شاه که او آنها را بی رحمانه علیه مردم آذربایجان اعمال کرد سخت مغمومم، و از آن خاطره تلخ زیادی دارم که جای طرح شان اینجا نیست.
ولی ایکاش رضا پهلوی که این روزها فعال ترشده و خواستار انقلاب در ایران می باشد. وی می توانست انقلابی در خود و خانواده اش برپاکند. آغاز آن می توانست این باشد که او و مادرش به ( نقد شفاف جنایت های پدرانش) می پرداختند. و هردو نشان می دادند که آنها با گذشته خود مرزبندی اخلاقی و نوعدوستانه کرده و اینک انسان های آزاده، متعهد، انقلابی و پویائی شده اند و نه همچون پیشترها ریاکار و شعارپردازند!
در آنصورت می شد با شخص وی و مادرشان از دریچه متفاوتی وارد گفتمان فردائیِ متحول شد. آیا این استعداد در قاموس این خانواده موجود هست؟ بازتاب انقلابی آنانرا منتظریم.
زیرا شما می بینید عده ای حتی در نوشتن نام مرسوم آذربایجان، دگماتیستی و فرقه ای عمل کرده، و روش خاص خود، تندروان دیگر را بمیدان بی هوده ی ستیز و تعصب های کور ناسیونالیستی کشانده و می کشانند، به نحوی که اصل تم همفکری و دیالوگ، اغلب به جاشیه کشانده می شود. و این براستی جایز و جالب نیست.
و این رودرروئی های تکراری و فراوان که اغلب دشمنی برانگیز هم هست، هیچگاه بسود گفتمان راهبر و راهگشا نبوده و نیست. تا شما موضوع را چگونه ببینید!؟ من یکی که با این سبک صمیمانه و صریح بسیار مسرورم.
تندرست باشید