Skip to main content

در نواختن تار, نوازنده پس از

در نواختن تار, نوازنده پس از
peerooz

در نواختن تار, نوازنده پس از چند مضراب ضربه ای هم به سیم " واخون " میزند که تعادل و وزن آهنگ برقرار گردد. پوینت های مثبت و منفی بدون کامنت " اشباح " , حکم سیم " واخون " را دارد که اکثرا بی معنی بوده و چیزی به آهنگ نمی افزاید.
کامنت قبلی من ۵ پوینت منفی گرفته است بدون آنکه علت را بگویند.شاید هم بدون درک مطلب به روال عادت چیزی پرت کرده و میگذرند. توضیح آنچه من گفتم این بود که در تمام دوران حکومت " ترک ها " در ایران کسی به زبان خلایق کاری نداشت. حتی زمانی که " ترکان " صفوی اردبیلی, با زور شمشیر مذهب ما را از سنی به شیعه تغییر دادند کاری به زبان نداشتند در حالی که میتوانستند مانند " رضا خان " سعی در در تغییر زبان بنمایند .نه تنها این بلکه در این دوران و پس از آن, ترکان " پارسی گوی " ایران بهترین شاعرانی نظیر صائب و پروین و شهریار و غیره را بوجود آوردند. مولانای " فارس " با عمری زندگی

در قونیه, گوینده بهترین و زیبا ترین اشعار عرفانی و فلسفی فارسی بود و هست. کجای تکرار این حقایق جای اشکال و ابهام دارد ورای درک من است. و اینکه در دوران و پس از " رضا خان " , عده ای " پیران جاهل و شیخان گمراه " افراطی , با سینه زنی زیر علم ایران باستان راه او را ادامه دادند تا آنجا که زنده یاد مهدی اخوان ثالث مرثیه " آخر شاهنامه " را سرود که " ما راویان قصه های رفته از یادیم " و
" گاهگه بیدار می خواهیم شد زین خواب جادویی
همچو خواب همگنان غار
چشم می مالیم و می گوییم : آنک ، طرفه قصر زرنگار
صبح شیرینکار.
لیک بی مرگ است دقیانوس
وای ، وای ، افسوس ".