"" ادبیات با ضریب هوشی‌ ۸۴ و

"" ادبیات با ضریب هوشی‌ ۸۴ و توهمات مالیخولیائی پان ایرانیزم "" دنیای مدرن، کاسه و کوزه شاعر را بر سرش خراب کرد، دنیای جدید، نیاز به ساختار زبانی‌ داشت که جدا از اسطوره، ایما و اشاره و استعاره، با کمترین واژه، بیشترین بار معنا ئی را، انتقال دهد، عنصر زبانی‌ که قزاوت مخاطب را، به چالش بکشد، استدلال وی را، به محک بکشد، ولی‌ با ضریب هوشی‌ ۸۴، عبور به این فاز و کشتن شاعر و خلق نثر و نویسنده، کار هر کسی‌ نبود، پس به ناچار، دو دستی‌ به شاعر و شعر چسبیدند، برای سرپوش گذاشتن به این کمبود، شاعری کزعی از ساعیی را نیز، بر سر در سازمان ملل نصب کردند که‌ای خلایق، این مرده "" زبان جامعه شاهنامه خوان و ضریب هوشی‌ ۸۴ "" هنوز زنده است.