جناب آتاش,
ممنون از پاسخ و اظهار نظر که بطور کلی با آن موافقم. زیبائی دنیا در تنوع است و دنیای بدون تنوع قابل تحمل نیست ؛ مانند محیط بدون صدای مطلق, که شخص را دیوانه میکند. چه مقدار صدا لازم است را کسی نمیداند ولی مسلما نباید گوش خراش باشد. هر چیزی حدی دارد و تعیین این حد بسیار مشکل و گاه غیر ممکن است. حلق و دلق و جلق از ضروریات زندگی ست و در این دنیای پر تنوع هستند کسانی که از همه اینها به جزئی قناعت میکنند در حالی که بعضی " خوردن را بهر زیستن و بعض دگر زیستن را بهر خوردن " میدانند. مقصود از آمیزش جنسی تولید نسل و تا حدودی لذت بردن از زندگیست ولی برای گروهی, مقصود از زندگی, جماع دائم است. اگر مقصد ما از گفتگو برای رسیدن به سعادت, لذت کامنت نویسی دائم و ابدی ست, حرفی نیست ولی .......
بهر حال من نمیدانم که مرز و حدود این " آزادی بیان " کجاست ولی ضرب المثلی میگوید