Skip to main content

دوستانی که اعتقاد دارند ، با

دوستانی که اعتقاد دارند ، با
Anonymous

دوستانی که اعتقاد دارند ، با به دست گرفتن قدرت سیاسی قادر خواهیم بود فرهنگ خود را در جامعه و از بالا به پایین بسط و گسترش دهیم ، این پرسش در مقابلشان خود نمایی می کند که پس چرا جمهوری اسلامی با آن پشتیبانی میلیونی در ابتدای انقلاب و فرهنگ مشخصی که آن را پشتبان بوده و از تمامی امکانات و حتا قتل و کشتار مخالفین نیز ابایی نداشته ، چگونه است که امروز به بن بست رسیده است ؟ و آن دوستانی که فرهنگ را در الویت قرار می دهند ، باید به این پرسش جواب گویند که در چهار چوب و ساختار چگونه فرهنگی دارند سخن می گویند . من منکر این نیستم که چنین گرد همایی هایی ، نتیجه مطلوب را به دنبال نخواهد داشت ، بلکه آن را بسیار مفید می دانم و تکرار آن را توسط هر تشکلی کمک به آگاهی ها می دانم . اما قبل از هر چیزی معتقدم باید ابتدا به اشکالات این اپوزیونی که ۳۹ سال از عمرش در این دوره و بسیار بیشتر از این در وطن

گرفتارمان می گذرد ، نظری بیاندازیم . فرهنگ دلخواه و نجات دهنده را در قالب یک تشکل و حزب باید به تعریف نشست . بی تردید چون دیدگاه های هرتشکلی با تشکلات دیگر همسو نخواهد بود . در مقطع کنونی که مبارزات را باید بر علیه این بختک هبوط کرده بر جان و مال ملت ، هماهنگ کرد ، نکات مشترک در هر یک از این تشکیلات را بیرون کشید و اتحادی هماهنگ را علی رغم اختلافات عقیدتی ، مشخص نمود . هم اکنون در انتخابات پیش رو ، شرکت یا عدم شرکت در این شعبده فرهنگی،سیاسی ،پیش رو در الویت است . چه باید کرد ؟ اختلاف ، اختلاف و اختلاف ، درد ِ ماست ……….