Skip to main content

جناب ائینالی، ترکیه و شخص

جناب ائینالی، ترکیه و شخص
Anonymous

جناب ائینالی، ترکیه و شخص اردوغان به هیچ یک از آن نکتاتی را که بعنوان شروط بهبود روابط سیاسی بین دول غرب و ترکیه ذکر کرده اید، به اندازه پشیزی ارزش قائل نیست، در حقیقت چهل سال است که مردم، ملت و دولت ترکیه علیه چنین روابط استعمارگرانه میجنگند، و آخرین خرده ریزه های آن را دارند با قدرت تمام، با تسویه های گوناکون از پیکر ارتش و دولت بیرون میریزند. آمریکا دیگر آمریکای سابق نیست، هر کجا که دلش خواست مداخله و بلوا بپا کند. آمریکا همانطور که خودت به عینه شاهدی در باطلاق سوریه گیر کرده ، هنوز که هنوز است بعد از شش سال راه خروجی از این مخمصه نیافته است. در واقع آبروی سیاسی اش خدشه دار شده است. امروز ابر قدرتهای گوناگونی مثل چین و روسیه و سایر قدرتهای منطقه ای ظهور کرده؛، مقابل آمریکا ایستاده اند، مخصوصا با ظهورانترنیت دوران دیگرعوض شده است. اگر آمریکا جرئت کند،

از طریق عوامل خود با ترکیه وارد جنگ شود، در باتلاق "ویتنام ترکیه" تا خرخره گیر خواهد کرد. اینو هم مرکل میداند، هم پوتین میداند، هم رهبران چین میدانند، هم "مککین" نماینده سیا میداند، هم پناتاگون میداند، هم ترامپ میداند. اردوغان خود نیز بخوبی میداند اگر دست از پا خطا کند، ملت تورک بحسابش خواهند رسید! ملتی که با دستان خالی در مقابل تانکهای کودتاگران گولن ـ آمریکائی ایستادند. و پوزه شان را بر خاک مالیدند. از این جهت خیالت از جانب ترکیه راحت باشد. صدها اردوغان می آید و میرود. اما ملت تورک و ترکیه پا برجا ایستاده است. در حالیکه غرب در حال انزوای سیاسی و اتحایه اروپا در حال از هم پاشیدن است. انگلیس از آن خارچ شد. یونان به روز گدائی اقتصادی افتاده است، بانکهای ایتالیا تا خرخره در قرضهای بیلیارد دلاری گیر کرده اند، نرخ بیکاری در اسپانیا از مرز 40 درصد گذشته است، بلوک شرق اروپا لهستان و مجارستان ... و امثالهم گوششان به حرفهای مرکل بدهکار نیست. با توجه به تمام این جریانات دوست واقعی غرب همان ترکیه است، به شرطی که اتحادیه اروپا قدر این دوستی را بداند، و با دخالت در مسائل داخلی ترکیه، به دوستی ملت ترک پشت پا نزند. و خود را در انظار جهانیان سیک نکند.