سلام جناب کارگر گرانقدر؛
از تأیید و تشویق صمیمانه ی شما نسبت به وظیفه ی نوشتاریم قدردانی کرده و بسیار مسرورم. و بشما قول می دهم جز در این راه انسانمدار و نوعدوستانه و کارگری و برابریخواهی نباشم و ننویسم.
همزمان به سهم همدردی خودم با بازماندگان ِقربانیان این فاجعه که جز محصول "تبهکاری آشکار و کارگر ستیزی کل رژیم نیست" داغ این فاجعه ی هولناک را به همه ی آنان و همگان گارگر دوست تسلیت گفته و برای شان بردباری، و همگام با آن عزم و رزم سازش ناپذیر علیه برچیدن بساط آخوندی غارتگر آرزومی کنم.
مرگ دلخراش کارگرانی که بدلیل نبود مسئولیت و فقدان ابزارهای امنیتی روی داده، و بی هر و امائی رژیم مستقیما مسئول وقوع جانگداز آن می باشد.
این فاجعه هولناک انفجار، و مدفون شدن ده ها کارگر در معدن ذغال سنگ یورت آزاد شهر در استان گلستان در روز 13 اردیبهشت همچنان نشان داد که آخوند دشمن کارگر است.
دیریست که کارگران پی به ریا و دروغ رژیم سرمایه سالار آخوندی برده و می دانند که ملا جماعت هیچ تعهدی برای نه نان بخور و نمیر که حتی برای حفظ جان کارگران و زحمتکشان نداشته و ندارد. همچنانکه دهه هاست بیکاری و گرسنگی در میان کارگران و زحمتکشان و نداران بیداد می کند؛ و کک ملا هم نمی گزد. ملائی که کشور را ویران کرده و ثروت ملی را به تصاحب کاست و مافیاهای خویش درآورده اند.
بقای هر روز بیشتر آنها تاوان سنگین تر دارد و الزاما می باید هرچه زودتر به زباله دان تاریخ خونین ریخته شود.
به امید آنروز و سپاس از پانویس تان