در انگلستان لهجه های مختلفی

این را در بین نسل جدید شهرهای آذربایجان هم از نزدیک دیده ام که اکثرا فارسی را بدون لهجه سخن می گویند و دیگر مثل سابق لهجه شان اسباب انبساط خاطر نمیشود! که البته امری طبیعی و اجتناب ناپذیر است چون زبان هم مثل فرهنگ جوامع در حال تغییر و تحول است حتی ارزشهای مذهبی جامعه امروز با چند دهه قبل قابل مقایسه نیست. وقتی اکثریت مردم یک دین یک مذهب یک زبان و حتی یک لهجه داشته باشند بیشتر با هم اتحاد خواهند داشت و این دعواهای حیدری نعمتی بر محور مذهب و زبان از بین خواهد رفت چیزی که کسروی به آن باور داشت.

مردم ایران حداقل از نظر ظاهر روزبروز بیشتر به هم شبیه میشوند و خوشتان بیاید یا نه محور این شبیه شدگی زبان فارسی و فرهنگ ایرانی است همانطور که مثلا در ترکیه کردها حتی در شهرهای کرد نشین هم میل به سخن گفتن به ترکی استانبولی دارند و نسل دوم مهاجران به غرب معمولا از سخن گفتن به زبان والدین خود ناتوان هستند و حقیقتی تلخ اما گریز ناپذیر است.
برای تفریح هم که شده این قسمت نوشته بالا را بخوانید و بخندید نسخه ای را برای مراکز روانپزشکی بفرستید تا شاید کمکی به پیشرفت علم پزشکی بشود:
" باور ما اين است شما در اختيارِ زبان خويش كه بمانيد ديگرى ستيز و خاطى و جانى بار خواهيد آمد!!!!!!!!!، همان بهتر كه در آغوش لهجه ى ما آرام گيريد و محبت و عشق و انساندوستى بياموزيد"