همان طور که رفقا اینجا گفتند

مبارزات مردم ایران تمام عملیات انقلابی یا بفول دشمن " ترور " درست و لازم و مفید بود و فراموش نشدنی است.
بمب گذاری های عوامل صهیونیسم و عراق و سلطنت طلب که در اوایل انقلاب در مراکز مردمی مانند میدان راه آهن تهران گذاشته میشد ،کارهایی تروریستی و ضد بشری بودند چون خون مردم بیگناه ریخته شد. بمب ها و ترورهایی که در زمان پهلوی در میان مردم و نابودی مخالفان میشد، نشانه ای تروریسم دولتی بودند.
در زمان شاه به" انقلابیون و مبارزان مجاهد و فدایی و منفردین مسلح " ، خرابکار میگفتند که منظور تروریست بود ، تا اعمال قهرمانی این از جان گذشتکان را لوث و بدنام کنند.
حتی امروزه اگز دشمن به شکل خشن و مسلح به مردم و روشنفکران انقلابی حمله کند، عکس العمل نظامی و خشن، بسیار درست و حتی لازم است چون دشمن فاقد هر گونه پرنسیپ و اخلاق انسانی جنگی است.
روحیه شکست ، تسلیم ،بریدگی و نا امیدی ، اکنون باعث شده که گروهی از هواداران مبارز پیشن به رد مبارزه انقلابی مسلحانه گذشته بپردازند یا بدلیل کهولت سن ، اکنون عارف و یا دچار هومانیست بورژوایی شده و تجاوز شاه و شیخ به مردم و روشنفکران مردمی را فراموش کرده اند.
و فراموش کرده اند حتی اگر امروز کسی بشکل خشن و با سلاح وارد خانه گردد، و قصد تجاوز و آزار دارد ، وظیفه ما هست که وی را با هر ابزراری که در دسترس داریم ، خنثی و مجروح و نابود کنیم.
زحمتکشان ایران در آینده نیز پاسخ خشونت ارنجاع دینی و خشونت طقاتی سرمایه داری و عوامل تجزیه طلب بیگانه را باید با استفاده از عملیات انقلابی یعنی حتی خشم نظامی و مسلحانه بدهند.