آقای اقبالی وقتی اتوبوس دانش

آقای اقبالی وقتی اتوبوس دانش آموزان نخبه را فرستادند ته دره و چندین نفر کشته و زخمی شدند نشنیدم بفرمائید ما همه دانش آموزان یا والدین دانش آ»وزان هرمزگان هستیم. وقتی زنان ایرانی را به استادیوم راه ندادند ولی سوری ها را راه دادند، نشنیدم بگوئید ما همه زنان ایرانی هستیم. وقتی .... وقتی.... لطف کنید به خطراتی که دارد هر لحظه از بیخ گوش انسانها میگذرد یا جا خوش میکند نگاه کنید، آیا هر روز حاضرد به یکی از آنها اختصاص دهید و بگوئید من این یا آن هستم؟ لطفا اینکار را بکنید والا سکوت شما را ناشی از ستم به زنان، ستم به هرمزگانی ها، ستم به مسلمانان میانمار، ستم به کودکان افغانی وووووتلقی باید کرد؟ یا نه مورد خاصی هست که شامل استثنا و رجحان نسبت به بقیه میشود؟