آقای موحدی

کنیم، فحوای کلام ایشان این است که در مرحله کنونی ما به دنبال فدرالیسم قومی هستیم، اما هدف عالی و غایی ما استقلال آذربایجان و تکه پاره کردن ایران است».

جالب است که خودتان را دمکرات هم مینامید!! اما از نوع دمکرات ایرانی! یعنی دمکرات محصول یک جامعه عقب مانده! از آن نوع دمکراتهایی که با اتهام زدن به دیگران آنها را به پای دار هم میفرستند. شما با این تفکراتتان اگر امروز در راس قدرت بودید، نه بخاطر این نوشته من بلکه بخاطر انگیزه خوانی خودتان مرا به پای چوبه دار میفرستادید. مگر نه؟؟ این است شمایل دمکرات بودن شما!

من ۲۷ سال استکه درباره مسئله ملی و مسئله ترک در ایران مینویسم و همواره به حل مسئله ملی در داخل ایران باور داشته ام و این راه را مناسب ترین و کم هزینه ترین راه برای دستیابی به این حقوق برابر ملیتهای ساکن درایران میدانم. حالا شما با هیجانهای اولتراناسیونالیستی فارسی تشریف میاورید و از زبانتان افکار مرا ترسیم میکنید!! و من زنده همین اینجا با تعجبی فوق العاد نظاره گر انگیزه خوانی مافوق ارتجاعی شما هستم.

جناب موحدی، جنبش های ملی ـ دمکراتیک خلقهای غیرفارس برای شناسایی خود احتیاج به سازمانهای اپوزیسین مرکزگرای ایران ندارد. نیاز اصلی این جنبش ها گسترش آنها در متن مردم خود است و سپس از سکوی یک جنبش تعمیم یافته و قدرتمند حاضر به گفتگو و مصالحه با احزاب و گروههای سیاسی در مرکز خواهند بود. این گفتگو ها مصالح عمومی مردم در ایران را تامین میکند. لجاجت برای دوری از جنبش های ملی دمکراتیک در ایران یعنی تعمیق شکاف در بطن مردم در ایران است. چه جمعیتی بالای شصت درصد در ایران بالقوه در جبهه جنبش های ملی دمکراتیک متعلق به ملیتهای غیرفارس قرار دارند. و این رقم چیزی نیست که احزاب و گروههای مرکزگرا بتوانند بر آن چشم بپوشند. به همین خاطر نگرانی شما و توصیه های ضددمکراتیک تان ایران را بسوی ویرانی خواهد برد. من عمیقا به همبستگی خلقها و صلح پایدار میان آنان در منطقه و جهان اعتقاد راسخ دارم. اما شما از همین حالا به دنبال آتش افروزی و فتنه گری میان خلقهای ساکن در ایران هستید… از گرایش مرتجعانه ایی که دارید عمیقا متاسفم.