به این جمله الیار توجه کنید:
"دولت های « اقلیم های جدا شده»، در نهایت میشوند مانند « دولت اقلیم بارزانی یا جمهوری آذربایجان». با تضادهای اجتماعی و طبقاتی و فرهنگ سنتی عقب مانده.یعنی در کل آش همان آش است و کاسه هم همان. نتیجه بازهم منفی"
بیایید فرض کنیم جمهوری آزربایجان مستقل نبود یا اقلیم کردستان هم اصلا وجود نداشت. چه می شد؟ نفت آزربایجان در جمهوری دموکراتیک روسیه خرج روسها می شد. یا در عراق یک بی ناموسی مثل نوری مالکی قدرت را در دست می گرفت و همه غیر شیعه ها را از دم تیغ می گذراند (که البته الان هم شاهد پاکسازی دینی و قومی هستیم). از نظر یک کرد بنظرم اقلیم کردستان یک تجربه موفق بوده و اینجا اصلا و ابدا نظر ایلیار ملاک نمی باشد. ایلیار به تضادهای اجتماعی و طبقاتی و فرهنگ سنتی عقب مانده اشاره کرده ولی نگفته که آیا وضعیت این دو تجربه قبل از استقلال و خودمختاری چه بوده و الان چه شده.
به این جمله الیار توجه کنید:
به این جمله الیار توجه کنید:
Anonymous
معیار ایلیار حتی در اروپای شمالی هم قابل اجرا نیست و هیچ وقت هم اجرایی نخواهد شد چون اصلا وجود خارجی ندارد که ببینیم نتیجه مثبت است و یا منفی. نتیجه مثبتی که ایلیار دنبال آن است فقط در مغز خودش و در توهماتش است و نه در خارج. الان در میانمار یک حکومت دموکرات-سوسیالیست وجود دارد که در راس حکومت هم برنده جایزه صلح نوبل نشسته. مگر بهتر از این هم می شد . این مورد حتی از توهمات ایلیار هم در ظاهر بالا زده است . پس نتیجه چه شده؟ قتل عام، نسل کشی و پاکسازی قومی. همین نمونه میانمار را آوردم که به ایلیار بگویم آن خیالات و توهمات تو الان نمره صفر گرفته و رفوزه شده ولی تو آن را نمی توانی ببینی چون نه بصیرت دیدن واقعیات را داری و نه انگیزه اش را.