طبق گزارشهای رسانه ها مردم
آ. ائلیار
طبق گزارشهای رسانه ها مردم روهینگیا در میانماز نسلهاست تحت « تبعیضات گوناگون و فقر » تحمل ناپذیری قرار دارند. عمدتا به علت وجود همین دو عامل، در روز جمعه ۲۵ اوت / ۳ شهریور شورشیان روهینگیا تحت رهبری گروهی با نام «ارتش آزادی‌بخش آراکانِ روهینگیا»، که خود را مدافع حقوق نقض‌شده اقلیت مسلمان روهینگیا می‌داند، به دهها پاسگاه پلیس حمله کردند.
واکنش ارتش و بوداییان نیز بر این حملات موجب آواره شدن دهها هزار از همین مردم شد. گویا حدود 400 نفر که 370 نفر آنان از گروه فوق الذکر است کشته شده اند. تصاویر زیادی منتشر شده که انسانها را زنده زنده مسوزاننذ. احتمالا تعداد کشته شدگان بسیار زیاد است .
بودایی ها خشونت دینی را عیان کرده اند و از رهبران آنان تاکنون کسی این خشونتها ی دینی را محکوم نکرده است. یا من ندیده ام.
مردم روهینگیا قربانی چند سیاست خشونت آمیز شده اند:
1- قربانی « تبعیض و فقر»اند که خود نوعی خشونت است. از سوی حکومت.
2- قربانی خشونت ارتش و بوداییان شده اند . دینی و نظامی.
3- قربانی خشونت طلبی گروه ««ارتش آزادی‌بخش آراکانِ روهینگیا» هستند. راه غلط برای رفع تبعیض و فقر. که درستش مبارزه ی مسالمت آمیز رفع تبعیض و بی عدالتی اجتماعی ست.
---
از قراین پیداست که گروه سازمان آزادی بخش، اسلامیست است. و مردم بیچاره اینجا هم قربانی سیاست بغایت غلط این سازمان ( اسلامیست) شده است.
در واقع حکومت، بودیستها، اسلامیستها مردم نگوبخت را به خاک سیاه نشانده اند.
---
راه حل مشکل رفع تبعیض و اجرای عدالت اجتماعی و دموکراسی ست.
اما نه « کشورها و گروههای اسلامیست» به حرکت در آمده این را میخواهند و نه حکومت همچو برنامه ای دارد. احتمالا ممکن است دخالت خارجی هم پشت صحنه در کار باشد که « معمولا در این شرایط ها به کارگیری اسلامیست ها» را برای تغییر دولتها در یک کشور ها به خدمت میگمارند. مانند جریان اسلامیست های افغانی.
« پاکسازی قومی و خشونتها» وسیله خوبی شده برای پیشبرد اهداف سیاست پیشگان. و در نهایت نابودی را مردم تحمل میکنند.
فاجعه ی این مردم درسی ست برای دیگر تبعیض دیدگان و تهیدستان که نباید به دنبال گروههای خشونت طلب راه افتاد.
این گروه بی مغز چرا مسئله ی بعد از حملات را حساب نکرده است؟ آزادی بخشی یعنی این بی مغزی و به فلاکت کشاندن مردم یا بدون آسیب به مردم راه تأمین حقوق آنان را پی گرفتن.
نه این گروه عملا نشان داده که در اندیشه مردم نبوده است. فاجعه علت دیگری دارد. احتمالا موضوع، موضوع « اسلامیستها و دست خارجی»ست که پشت صحنه قرار دارد و « تبعیض و فقر» مردم وسیله شده برای سیاستهای آنان. بیچاره مردم ، که همیشه وسیله اش میکنند.
1- قربانی « تبعیض و فقر»اند که خود نوعی خشونت است. از سوی حکومت.
2- قربانی خشونت ارتش و بوداییان شده اند . دینی و نظامی.
3- قربانی خشونت طلبی گروه ««ارتش آزادی‌بخش آراکانِ روهینگیا» هستند. راه غلط برای رفع تبعیض و فقر. که درستش مبارزه ی مسالمت آمیز رفع تبعیض و بی عدالتی اجتماعی ست.
---
از قراین پیداست که گروه سازمان آزادی بخش، اسلامیست است. و مردم بیچاره اینجا هم قربانی سیاست بغایت غلط این سازمان ( اسلامیست) شده است.
در واقع حکومت، بودیستها، اسلامیستها مردم نگوبخت را به خاک سیاه نشانده اند.
---
راه حل مشکل رفع تبعیض و اجرای عدالت اجتماعی و دموکراسی ست.
اما نه « کشورها و گروههای اسلامیست» به حرکت در آمده این را میخواهند و نه حکومت همچو برنامه ای دارد. احتمالا ممکن است دخالت خارجی هم پشت صحنه در کار باشد که « معمولا در این شرایط ها به کارگیری اسلامیست ها» را برای تغییر دولتها در یک کشور ها به خدمت میگمارند. مانند جریان اسلامیست های افغانی.
« پاکسازی قومی و خشونتها» وسیله خوبی شده برای پیشبرد اهداف سیاست پیشگان. و در نهایت نابودی را مردم تحمل میکنند.
فاجعه ی این مردم درسی ست برای دیگر تبعیض دیدگان و تهیدستان که نباید به دنبال گروههای خشونت طلب راه افتاد.
این گروه بی مغز چرا مسئله ی بعد از حملات را حساب نکرده است؟ آزادی بخشی یعنی این بی مغزی و به فلاکت کشاندن مردم یا بدون آسیب به مردم راه تأمین حقوق آنان را پی گرفتن.
نه این گروه عملا نشان داده که در اندیشه مردم نبوده است. فاجعه علت دیگری دارد. احتمالا موضوع، موضوع « اسلامیستها و دست خارجی»ست که پشت صحنه قرار دارد و « تبعیض و فقر» مردم وسیله شده برای سیاستهای آنان. بیچاره مردم ، که همیشه وسیله اش میکنند.