Anonymous نوشته:

فعال آذربایجانی آگاه، با توجه به نکات منفی که متوجه آذربایجان و مردم کردستان است، از استقلال کردستان، حمایت میکند؛ اما این نکات را لازم است به دیده گیرد:
نخست یک اصل اصولی:
استفاده از یک چیز خوب، در همه ی شرایط مثبت و درست نیست.
خوردن غذا برای گرسنه خوب است، اما نه در هر شرایطی.
گاهاً «1- صبر ، 2-پیدا کردن راه دیگر برای تهیه غذا، یا حتی 3-نخوردن»، ضروری ست عمل شود.
1- اکنون شرایط داخلی و خارجی برای استقلال کردستان مساعد نیست. اقدام در شرایط نامساعد میتواند موجب شکست یا حتی پیروزی هم بشود. ولی لازم است توجه کرد:

2- در داخل« خانهای کرد تازه سرمایه دار شده، با ایجاد اختناق تمام ، میخواهند حکومت خود را مستحکم کنند؛ و دست زحمتکشان کرد مانند همیشه خالی و خالی تر خواهد شد.
3- در منطقه و جهان در کلیت نظر مثبتی دیده نمیشود.
اما این شرایط نامساعد الزاماً و حتما دلیل شکست این خانها نمی تواند باشد. ممکن است آنها پیروز شوند، ولی این پیروزی پیروزی « مردم و دموکراسی و عدالت اجتماعی و رفع تبعیض» نخواهد بود که شرایط اش موجود نیست.

و اما در رابطه با آذربایجان :
برخلاف نظر دوست گرامی،
پیروزی ناسیونالیسم کرد، به رهبری خانهای تازه سرمایه دار شده،
«امنیت و اراضی آذربایجان » را بیش از پیش مورد تهدید قرار خواهد داد. انتظار عدم « گسترض اراضی و تهدید امنیت مردم آذربایجان» از این خانها « خود فریبی» ست. و انتظار بیجایی از ناسیونالیسم است. ناسیونالیسم ذات اش چنین است.
---
فعال آگاه در کلیت از تعیین سرنوشت مردم کردستان دفاع میکند ولی لازم نیست در تعیین « زمان و نحوی» انجام آن حمایت کند و شریک شود. زمان نامساعد است و همسایه که ما باشیم، و امثال ما، مورد تهدید قرار دارد؛ و نحوی عمل تحت استیلای سازمان « اختناف» به نام «آسایش» نافی شرایط دموکراتیک است.
---
چاره چیست؟
1-حمایت از حق تعیین سرنوشت کردها با شرایط دموکراتیک. و عدم تهدید همسایه ها.
2- آذربایجان لازم است جبهه ی متحد خود را تشکیل دهد.
---
در شرایطی که خانهای تازه سرمایه دار شده ی کرد توسط سازمان امنیت « آسایش» در اقلیم
اختناق را بر جامعه چیره ساخته اند و اراضی و امنیت دیگران را تهدید میکنند، از حد اقل رفاه و آزادی زحمتکشان کرد خبری نیست، شعار « همه پرسی و استقلال» فاقد وضعیت
«حمایت از حق تعیین سرنوشت کردها با شرایط دموکراتیک. و عدم تهدید همسایه ها»ست؛
در این وضعیت بیاییم کور -کورانه، بخاطر اینکه « همه پرسی و استقلال» ، خوب است، حق است، بدون در نظر گرفتن شرابط ضروری آن ، قاطی « ناسیونالیسم کرد» شویم، کودکی سیاسی ست و کور سویی.
فعال آگاه آذربایجانی نباید دچار این خطا شود.
هر چیزی، هر شعاری، شرایط لازم خود را دارد ، بدون توجه به شرایط، با پرده بر جلوی چشم ، نمی توان « حمایت و موضع آگاهانه» گرفت.
«حمایت از حق تعیین سرنوشت کردها با شرایط دموکراتیک. و عدم تهدید همسایه ها» درست است و در هنگام عدم این شرایط، لازم است آن را گفت و خواستار شد، و از این وضعیت، حمایت کرد.
---
راه حل مشکل اتنیکها در ایران،
1- راهی ست که « انتخاب آگاهانه و دموکراتیک خودشان»باشد. هر طور که جمعاً صلاح خود می یابند.
2- من خواهان درست کردن « وضعیت دموکراتیک و مسالمت آمیز» برای انجام این « انتخاب»ام .
3- خودم یک رای دارم و ابدا هم نگران رای خود نیستم. صلاح خود را در میان انتخاب مردم خود میجویم.
به انتخاب شان نقدی هم داشته باشم البته که خواهم گفت.
اما نگران « اوضاع غیر دموکراتیک و خشونت آمیزم». که نباید پدید آید.