استقلال شعار و خواست عمومی همه مردم کردستان جنوبی می باشد. 98 درصد مردم کورد در دهه گذشته در یک رفراندوم غیر رسمی به استقلال کردستان رای دادند. بلاخره بعد از وقت کشی های زیاد اکنون بارزانی پرچمدار استقلال شده است. اکثریت مردم از جنایات، دیکتاتوری، ظلم و فشاد مالی او بجان آمدند اما اکنون بخاطر استقلال همه تضادها و اختلافات را کنار گذاشتند و بدنبال او روان شدند. مخالفان او اکنون از اقدام او که تا دیروز شک و تردیدهایی داشتند حمایت میکنند. جنبش تغییر یا گوران که سر سخت ترین مخالف بارزانی است، شب گذشته از هوادارانش خواست رای بلی به استقلال بدهند. منظور این است که نشان داده شود رفراندوم و استقلال تنها خواست و اراده بارزانی نیست. بارزانی به هر دلیلی که بحث جداگانه ای است با جسارت و شهامت رهبری جنبش استقلال را بدست گرفته که دیگر رهبران کورد چنین توان و اراده ای نداشتند. اکنون بارزانی به
موضوع دیگر: این تئوری که گفته میشود : "سرمایه دار، بورژوا و ناسیونالیست نمی تواند مسئله ملی را حل کند و نمی تواند به مردمش استقلال بیاورد و مسئله ملی تنها توسط پرولتاریا و در سوسیالیسم حل خواهد شد " دهها سال است عمرش بپایان رسیده است و نادرستی آن به اثبات رسیده است . این تئوری نادرست لنینی است و مارکس و سوسیالیستها چنین عقیده ای نداشتند و از استقلال هند، ایرلند و لهستان برهبری بورژوازی حمایت قاطعانه میکردند.. تجربه کشورهای به استقلال رسیده در 30 سال گذشته اثبات کرده اند که بیش از 30 کشور و دولت جدید از روسیه، لهستان و غیره برهبری ناسیونالیستها و و حتی فاشیستها ایجاد شده اند.
بنابر این مسئله ملی می تواند توسط بورژا - ناسیونالیست از جمله بارزانی هم حل شود.
اکنون متاسفانه با ذره بین هم سوسیالیست پیدا نمی شود و مردم چاره ای ندارند و مجبورند به دنبال جریانات راست و ارتجاعی روان شوند. متاسفانه جنبش کارگری ضعیف است، متاسفانه جنبش چپ و سوسیالیست شکست خورده و در مبارزات دمکراتیک و حتی کارگری حضور ندارد تا رهبری مبارزات ملی را بدست بگیرد.
اکنون در چنین شرایطی بارزانی رهبری استقلال و رهبری حل قطعی ستم ملی را بعهده گرفته است و اکثریت مردم از این اقدام او ممنون هستند . بی شک او از استقلال بهره و سود خواهد برد. اما آنچه که مهم و عظیم است این است که بارزانی بعنوان یک سرمایه دار و سر عشیره به عمر ننکین و صد و اندی سال ستم ملی پایان میدهد و برای اولین بار در طول تاریخ کردستان را صاحب دولت ملی و صاحب کشور مستقل میکند. متاسفانه کسانی زیادی هستند که اهمیت و ضرورت دولت مستقل، کشور مستقل و اهمیت رفع ستم ملی را درک نمی کنند.
هر کس و ناکسی ، هر سوسیالیست و هر فاشیستی، هر کارگر و سرمایه داری رهبری تشکیل دولت و کشور مستقل را به سرانجام برساند و به ستم های ملی پایان دهد، عمیقا قابل احترام است و نامش در تاریخ آن ملت خواهد ماند.
رفع ستم ملی مطالبه دمکراتیک ما است. هر کسی این مطالبه را متحقق کند دستش درد نکند.