وقتیکه سفسطه جای فلسفه را می

وقتیکه سفسطه جای فلسفه را می گیرد،وقتیکه مغلطه جای غلط گیری را می گیرد،وقتیکه توجیه جای توجه را می گیرد،می شود این چهار مقاله طول ودراز آ قای اکبر کنجی،که غیر از سفسطه ومغلطه و توجیه از فحوای این مقالات نسیب آدم نمیشود.خود را به صحرای کربلا میزند،به هر دزی سرک میکشد،از انواع فلاسفه فاکت می آورد ازتمامی کشورها مثال میزند،دیکتاتوری رضا خان را توجیح میکند.اما در طول نزدیک یک قرن"تبعیض وتحقیرسیستماتیک شئونیزم وراسیزم فارس بر دیگر ملل غیر فارس"حرفی نمی زند.آن وقت میگوید شاید من خبر ندارم .این یعنی خودرا به تجاهلل عارفین زدن است.آیا آقای گنجی فقط برای مثال نمی داندصد در صد بودجه آموزش وپرورش این مرز پرگهر به زبان وادبیات فارسی خرج میشود.وحتا یک در صد به دیگر ملل غیر فارس تعلق ندارد؟ واقعا ادم وقتی نوشته های این روشنفکران مثلا دمکرات را می خواند افسرده ومایوس میشود.