نویسنده بی توجه به این مهم

هر جا خواستیم دیواری و بنایی برپا کنیم تا به میانه نرسیده بودیم قوم بیابانگردی از ترک و تتر و تازی و غز و ازبک و گرچ و کورچ( کرد) و بلوچ و قلزی و اوغان و ... آمد و نردبان را از زیر پایمان کشید! تازه اینها که نیمچه سوادشان هم را که با آن ناله و نفرین می کنند نیز مدیون یکجانشینی شان به ضرب چماق توسط رضاشاه هستند امروز طلبکارند که حق ما را خورده اید!
درد امروز جامعه ایران را هزار سال پیش گفته اند " از ایران وز ترک وز تازیان / نژادی پدید آید اندر میان ... نه دهقان نه ترک و نه تازی بود / سخنها به کردار بازی بود "
دموکراسی ریشه در یونان دارد به معنی حکومت نخبگان و آزادان و آزادگان و نه رای گیری بین یک مشت کور و معلول ذهنی و خان و رییس قبیله
در امریکا هم دمکراسی برای عوام صرفا انتخابی بین پپسی و کوکاست و نه بیشتر
رمز سربرآوردن دوباره ژاپن و آلمان بعد از با خاک یکسان شدن در جنگ جهانی دوم یکدستی قومی و ملی و همدلی و همزبانی آنها بود. در حالیکه در کشور ما ترک و مغول میلیونها نفر از بهترین ایرنیان را در شهرهای بزرگی نیشابور و مرو و طوس و اصفهان و ری و آذربایجان و قفقاز و ... که جای برترین دانشمندان جهان آنروز بود را ویران کردند. خراسان بعد کشتار ترک و مغول دیگر بزرگانی چون خیام ریاضی دان و خواجه نصیر طوسی منجم و خوارزمی و بیرونی و عطار و ... را به خود ندید. آثار این دانشمندان همان زمان به اروپا رفت و ترجمه شد و باعث رنسانس اروپا شد اما ما خودمان محروم ماندیم.( بعد نویسنده می گوید همه علم امروز از غرب آمده!) بقیه ایلات و عشایر نیز در مقایسی کوچکتر و محدوتر همان بلاهای ترکها را بر سر مردم یکجا نشین دور و بر خود می آوردند. دراواخر قاجار 70 درصد جمعیت کشور عشایر کوچرو لر و بختیاری و کرد و عرب و ترک و ترکمن و ... بودند که مزارع و باغات روستاییان را ویران می کردند و به شهرها و کاروانهای بازرگانی حمله می کردند و راه ها را نامن کرده بودند و بکلی اقتصاد و کشاورزی و بازرگانی مملکت را فلج کرده بودند در بین خودشان هم که بیماری و خشونتهای قبیله ای طایفه ای و زن ستیزی و بیسوادی حرف اول را می زد.
بعنوان مثال بلوچها که کمترین نقش را در تولید علم و صنعنت و هنر و حتی کشاورزی کشور دارند چند برابر متوسط نرخ کشوری بچه تولید می کنند!
اینها از جمله عوامل عقب ماندگی است عزیز جان نه این شعارهای روشنفکرنمایی و مطالبی که برای بدست آوردن دل یک مشت قومگرای عقده ای و اکثرا مزدور بیگانه گفته میشود. قومگرایانی که نوادگانی کسانی هستند که میلیونها ایرانی را قتل عام کرده اند. هرگونه باج دادن به این رییس قبیله ها و خانهای امروزی پسرفت جامعه می باشد