دانشمند گرامی جناب آقای رزمی

ایران، ترکیه و عراق قرار داده بر طبل جنگ میکوبد. و بطور بی رحمانه مردم محنت کشیده، و جوانان کرد را به کشتن میدهد. آقای بارزانی به جای ایجاد آزادی احزاب و مطبوعات، ایجاد رفاه و امنیت برای مردم بیچاره کرد، در خیالات واهی کشور گشائی بسر میبرد. فکر میکند از سنندج تا دریای مدیترانه ملک شخصی اوست. آیا فکر نمیکند این مناطق صاحب دارد؟ با چند پیشمرگه نمیشود در مقابل ارتشهای مجهز منطقه، کاری از پیش برد. برادر جلویت می ایستند! ایشان فکر میکرد آمریکا، انگلیس، فرانسه و دیگر دول غربی! گشته مرده، و عاشق چشم و ابروی آقای بارزانی اند! در صورتیکه آنان دنبال منافع خود هستند. سیاست دوست و دشمن ابدی نمی شناسد. اگر ببینند منافعشان ایجاب میکند، بارزانی که سهله صدها بارزانی را نیز قربانی منافع خویش میکنند. آیا وقت آن نرسیده است یکبار هم که شده بارزانی و بارزانیها از خود بپرسند، با دنیا نمی شود سر جنگ داشت؟ از یک طرف ادعای ارضی به بخاک آزربایجان جنوبی دارد. گویا مردم آزربایجان بد کاری کردند، زمانیکه صدام معدوم "هفتصد هزار نفر کرد" را تشنه و گرسنه از عراق بیرون راند، مردم آزربایجان به اینان آغوش باز کردند، به ایشان پناه دادند. اکنون همین مهمان به خاک آزربایجان ادعای ارضی میکند. عجب روزگاریه! همینان از طرفی میگویند استان لرستان تا آبهای خلیج فارس گویا ملک شخصی اکراد است. به نصف خاک ترکیه ادعای ارضی میکنند، در عراق مناطق اعراب، مناطق ترکمانان را، به زور کردستان می نامند، در سوریه مناطق مسیحی نشین، مناطق اعراب، مناطق یزیدی ها، مناطق آرامیها، و مناطق ترکمنها، و دیگر ملیتها را به بهانه مبارزه با داعش بزور اسلحه پاکسازی و خالی کردند، تا انشاالله در آنجا نیز کردستان درست کنند! برادر چرا به سهم خود قانع نیستید؟ مگر چقدر جمعیت دارید؟ فکر میکنید با حلوا گفتن دهنتان شیرین میشود. تا کی میخواهید در دنیای اوهام و خیالات بسر برید؟ تا کی با حرص و ولع، با عطش زیاده خواهی میخواهید در دست دول بیگانه بازیچه شوید؟ آیا دلتان به آن مردم محنت کشیده کرد، به آن جوانان کرد نمی سوزد، از هر سو آماج حملات خونین تیر بلاست؟ آیا یکبار از خود پرسیده اید، چرا به خاطر منافع و مطامع شخصی، با بلند پروازهای جاهلانه با سرنوشت مردم کرد بازی میکنید؟