کورش/کوروش با کشتن نیای نسبتاً دمکراتش سیستم شبه فدرال ایرانی موجود رو برانداخت، در بابل هم به نبونید شوریده بر مردوک قلدر حمله کرد و اولین امپراطوری تاریخ رو برپا کرد. این حضرت اونقدر جنگ طلبی کرد که سرش رو تو جنگ با یه خانم به ضرب شمشیر از دست داد! و معلوم نیست جسدش چطور به پاسارگاد رسید و علیرغم رسم زمانش خاک شد؟!
کورش اگرچه در ارتش و نظم و اداره کشور دستاوردهای نسبتاً باارزشی هم داشته اما بی تعصب، بزرگی این آقا از جنس بزرگی چنگیزخان و اسکندر و هلاکو و ریچارد شیردله که با این حساب چندان هم تحفه قابل افتخاری نیست که بخواهیم واسه رهایی از شر ارتجاع حاکم به دامن نه چندان آزاده کورش پناه ببریم!
در فرصت بسیار کمی که مونده تا دوباره پایگاههای عراق در آلبانی راه نیافتادند کاری بکنیم!
مخلص همه جانهای شیفته آزادی و برابری،
بر و بچه های اسیر رجوی ... در آلبانی و هزار اشرف یادتون نره!