جناب بی نام سلام؛

اما اینکه: پدیده ی کمونیسم ( برابری) تنها بر روی کاغذ زیباست؛ خوب اینهم یک نگاه موجود در مقابل دیدگاه ماست که باید بردبارانه پذیرفته شود. ولی به گمان من شعور و تجربه ی تاریخی همه ی ما محصول گذشته ها و تکوین یافته در یک جامعه ی طبقاتی و برتریجوست که همینک جهان ما دچار آشوب ها، نارسارئی ها و ناسازگاری های فراوان این ساختار فرسوده و ضدبشری می باشد که بی کم و کاست در پیش چشم همه ی ماست.

در همان آلمان شرقی که شما آنرا نقد می کنید؛ نواقص زیادی وجودداشتند که نمی بایست می بودند. اما در همان آلمان که بربادرفت: بهره کشی انسان از انسان متصور نبود، هرفردی کار در خور خود را داشت؛ فقر و فساد و فحشا و افیون و ...نبود و هر کسی مسکن کافی و لازم داشت. و بچه ها در زمان کار پدر و مادر در مهدکودک ها مورد سرپرستی قرارمی گرفتند. درمان و دارو مجانی بود. اموزش و پرورش تا بالاترین مدارج دانشگاهی مجانی بود و...

حالا من از شما می پرسم!
چنانچه ما می توانستیم و یا همینک بتوانیم با نقاط ضعف و ضددمکراتیک آن سیستم ها درگیر شده و آنها را با اراده ی اجتماعی ـ طبقاتی خود به دور بریزیم؛ آیا بازهم شما مخالف چنان ساختار اصلاح شده ای خواهید بود! نظامی که برابری شکلگیری شخثیت و یکسانی حقوق انسانی را پاس می دارد؟

من به سهم خود بدنبال چنین ساختاری مردمگرا و نوعدوست هستم و دعوائی هم بر سر واژه ها ندارم. همه ی تلاش ما چپ ها و کمونیست ها تنها بر سر دگرگونی ساختار بیماری ست که بشریت کلان و میلیاردی جهان را پیوسته با بهانه های چندش برانگیز قومی،مذهبی، ناسیونالیتی، پانیستی، راسیستی و شوینیستی "ماهرانه" و در طول تاریخ بارهای بار بجان هم دیگر همدرد انداخته، و سران مذاهب و صاحبان سرمایه در آن اوج های امن شان را چنان بر کول توده های تنگدست و بی سواد و آسیب پذیر سوار کرده، که تو گوئی آنهایند که این هستی که محصول (کار کارگر) است را ساخته و ما بعنوان بردگان شان باید مطیع خواست آنها باشیم.
من هرگز با این فرهنگ سر سازش نداشته و نخواهم داشت.
تندرست باشید