به همين دليل، از سال 1388 و

نهائی مصائب ملت ايران تبليغ می کنيم.

از نظر ما «کنفرانس شورای دموکراسی خواهان»، که پس از کنگرهء ما و با امتناع ما از حضور در آن، در همان شهر کلن برگزار شده و اکنون صدای امريکا می کوشد آن را با کنگره ما يکی کند، در بسياری موارد دقيقاً دارای مواضعی ضد عقايد ما بوده است. به اعتقاد ما، برگزار کنندگان اصلی اين کنفرانس، که خود را نمايندگان تشکيلات آقای طبرزدی (که در قيد حکومت اسلامی بسر می برد) می دانند و، به تأسی از سياست مبهمی که آقای طبرزدی در مورد «فدراليسم» اتخاذ کرده، در واقع و عملاٌ، چرخ پنجم نهادهای تجزيه طلبی همچون «کنگرهء مليت های ايران فدرال» و اضعاف ظاهراً «دموکراسی خواه» اما کارگزار بيگانگان شده و نشست اخير را نيز کلاً در اختيار کسانی نهاده اند که اغلب جز به تجزيه و تکه تکه کردن ايران نمی انديشند.

واقعيت امر آن است که ما همواره با «کنگره مليت های ايران فدرال» و مواضع آن مشکل داشته و هرگز نتوانسته ايم سايه ای از آرزوهای خود را با خواست های اعضاء آن، که در خلاء و بی اطلاعی عمومی خود را نمايندگان اقوام ايرانی قلمداد می کنند يکی ببينيم و لذا، بدينوسيله اقدام ناجوانمردانه صدای امريکا را در آميختن دوغ و دوشاب محکوم کرده و آن را عملی در راستای زمينه سازی برای ايجاد جنگ داخلی در ايران می دانيم.

در عين حال ضروری است که از آقای دکتر عبدالستار دوشوکی، که در خبر صدای امريکا همچون پيوند دهندهء اين دو نشست ظاهر شده اند، بخواهيم که هرچه زودتر نظر خود را در مورد اينکه «ما» و «آنها» دارای چه وجه اشتراک و چه تفاوت های بنيادين هستيم اعلام بدارند تا معلوم شود که نقش ايشان در اين اقدام مشکوک تلويزيون صدای امريکا چه بوده است.

با آرزوی ايرانی سرافراز و سکولار دموکرات

کميتهء برگزاری کنگره های سالانهء سکولار دموکرات ها