چند دیدگاه درباره سخنان کارل

..... رسیدن به کمونیسم حقیقی و پیشگیری از افتادن به گرداب سرمایه داری دولتی مانند شوروی باید بازبینی های بنیادین درباره مارکسیسم کهن و کلاسیک به انجام برسند! ***** در ایران نمایندگان این دیدگاه ها کمابیش چنین کسانی هستند: دشمنان مارکسیسم از یک سو رژیم ولایت فقیه و سرمایه داران و زرسالاران وابسته به آن و کسانی مانند لاجوردی هستند که بارها گفته بود می خواهد تخم کمونیسم را در همه جا بسوزاند! و از سوی دیگر ناسیونالیست ها و پیروان پان های رنگارنگ ناسیونالیستی از آریاپرست گرفته تا پان ترک و پان عرب و ..... هستند که دشمن بی چون و چرای اندیشه های کارل مارکس هستند! توده ای ها و فدائیان اقلیتی و راه کارگری ها (البته با واژه هائی ناهمسان) کسانی هستند که می گویند سخنان مارکس را باید مانند آیه های قرآن قرائت و تلاوت کرد و هیچکس درباره سخنان مارکس نباید اما و اگر بیاورد! فدائیان اکثریتی کسانی هستند که آشکارا می گویند از مارکسیسم دست کشیده اند و خواستار رسیدن به سوسیال دموکراسی هستند و چنین کسانی نماینده رویزیونیسم ایرانی هستند! کسانی مانند ژوبین رازانی (منصور حکمت) هم خواستار بازبینی و ویرایش مارکسیسم کهن و کلاسیک و هماهنگ کردن آن با جهان انسان ها هستند! ***** من (تبریزی) مانند آدولف هیتلر و ناسیونالیست هائی که در تارنمای ایران گلوبال همگان می توانند پان نامه ها (بهتر است بگوئیم هیتلرنامه ها) و نوشته های آنها را ببینند دشمن مارکسیسم نیستم! مانند توده ای ها و اقلیتی ها و راه کارگری ها هم نمی گویم که سخنان مارکس را باید مانند آیه های قرآن قرائت و تلاوت کرد! مانند اکثریتی ها هم با به کارگیری واژه هائی مانند سوسیال دموکراسی به رویزیونیسم نرسیده ام! سخن من دوری از خشک اندیشی (دگماتیسم) و ویرایش و بازنویسی مارکسیسم و زدودن کاستی ها و کمبودهای آن برای رسیدن به کمونیسم حقیقی است! کمونیسم چیست؟ پاسخ: بهره برداری مشترک و برابر مردم یک سرزمین از دارائی های آن سرزمین کمونیسم است!