هدف از چهار دهه افشاگری و

نه از ره کين؟
من مثل همهء شرکت کنندگان ديگر که نظرات و پيشنهادات خود را بيان می داشتند، پيشنهاد ايجاد «مهستان» را مطرح کردم و با توجه به آئين نامهء برگزاری کنگره های سالانهء سکولار دموکرات های ايران، نه خواستار رأی گيری شدم و نه تصميم گيری.
در اين مورد من بحثی ندارم و اصلاً اينکه چند نفر حرف مرا شنيده و از آن استقبال کرده اند چه اهميتی دارد؟ مهم اين است که پس از طرح موضوع آيا اين پيشنهاد مورد استقبال مردم قرار خواهد گرفت و چنان «مهستانی» تشکيل خواهد شد يا نه.
مخالفت ایشان با فکر تشکيل مهستان بوسيله من و کميتهء هماهنگی جنبش، آن هم به اين دليل که معلوم نيست چه کاسه ای زير نيم کاسه است. می نويسند: «شگفت آور اینکه اکنون خودشان می خواهند دقیقاً همان کار (تشکیل شورای ملی تحت عنوان مهستان که شیوهء غیر دمکراتیک و گزینشی سلاطین و پادشاهان برای شورای مشورتی مهتران و فئودالان بوده است که در آن "کهتران" و مردم عادی جایگاهی نداشته و ندارند) را در فضای مجازی (اتاق زوم) انجام بدهند
همه ما می دانیم در این اطاق های تاریک مجازی ریش و قیچی در دست کیست».
بهر حال، از نظر من، اين نکات نيز جنبهء پيشگوئی پيامبرانه را دارند و آدم عاقل در مورد کار انجام نشده قضاوت نمی کند.
اسماعیل نوری علا