1-حکومت دموکراتیک آذربایجان»
آ. ائلیار
1-حکومت دموکراتیک آذربایجان»(هدف مرحله یی) است. با فدرال یا بدون فدرال."این استراتژی را چه کسی یا جریانی تعیین کرده است؟
- این را حوادث و "شرایط تاریخی" تعیین کرده است نه جریان و افرادی:
الف-اصل اداراه امور محلی با نام « انجمهای ایالتی-ولایتی» در انقلاب مشروطیت؛ ب- خواسته های سوسیال دموکراتیک قیام خیابانی در مفهوم« آزادستان»؛ ج؛ اداره امور محلی دموکراتیک با قیام 21 آذر پیشه وری ، در مفهوم عملی حکومت یک ساله آن. د- رفع ستم ملی و حق تعیین سرنوشت به مفهوم اداره امور محلی در دیدگاههای چریکهای فدایی خلق شاخه تبریز در جنبش فدایی؛ ه- خواسته های « آزاذی،استقلال، عدالت اجتماعی ، رفع ستم ملی» در انقلاب شکست خورده بهمن ؛ شرایط تاریخی وحوادثی ست که نشان داده حلق یا ملت آذربایجان مانند دیگر خلقها، خواهان « قدرتی ست دموکراتیک که خودش امور خودش را اداره کند»،که ستم ملی و تبعیض و بی عدالتی اجتماعی و دیکتاتوری، بر اساس
« دموکراسی عمدتا مشارکتی و عمومی و داوطلبانه»،دیگر وجود نداشته باشد. این قدرت خواهی، محتوا و فرمول اش « حکومت دموکراتیک » در این مرحله از شرایط موجود است. که خواسته ای تاریخی ست و حد اقل صد ساله. کاری ست که جامعه جلو مردم گذاشته است. میتواند نامهای دیگری هم داشته باشد ولی مهم همان محتواست که اداره امور و چگونگی آن است.
2- چرا « فدرال یا بدون فدرال» ؟
-اداره امور محلی با قدرت دموکراتیک در فدرالیسم و جدایی ، یعنی در هر دو حالت ممکن است. نسبی.
درست است که همه ستمها در فدرالیسم پایان نمی گیرند ولی قابل تحمل میشوند تا بتوان با آمادگی جامعه به مراحل بعدی گام برداشت.
کسی از آینده خبر ندارد. و نمیداند که چه حالتهایی عملا پیش خواهد آمد و خلقها چه شرایطی خواهند داشت.
و چطور خواهند کوشید مشکلاتشان را حل کنند. یعنی تصمیم تصمیم آنهاست. هر چند که قابل نقد باشند.
منهم نمی دانم در آینده « چه افکاری» خواهم داشت و چه چیزها را درست یا نادرست خواهم دانست.
متاسفانه یا خوشبختانه نمی توانم پیش گویی کنم و یا با فرضیات چیزی بگویم.
3-«حکومت سوسیال دموکراتیک»
- این نامها کلی هستند و معلوم نیست توی پاکت چی دارند. اگر منظور حکومت های اروپایی پیشرفته است،
دموکراسی نمایندگی، درست نیست، اما تامین رفاه حداقل درست است. آزادیها رضایت بخش است.
برخورد به زبانها محترمانه است. ولی راه حل نسبی ستم ملی در جامعه ما نیست. ووو.
جامعه ایران طبق شرایط خودش باید مشکلاتش را حل کند. با استفاده از دستاوردهای جهانی.
4-آیا برقراری حکومت دموکراتیک آذربایجان در دولت ضد دمکراتیک و مرکز گرای ایران ممکن است؟
-نه. دموکراسی در آذربایجان- و دموکراسی در ایران بهم گره خورده اند.
5-چرا از سوسیالیسم بعنوان استراتژی بحث نمی کنید؟
- سوسیالیسم کار آیندگان است. اکنون جامعه ایران در دوره تغییرات یا انقلاب دموکراتیک قرار دارد.
من شخصا متعتقد به « رفع استثمار انسان از انسانم». اما انجام آن کار آیندگان است و امری جهانی ست. نه محلی.
6-حکومت دموکراتیک آذربایجان" نمی تواند همه مطالبات باشد.
-بله نمی تواند . حکومت دموکراتیک آذربایجان" با محتوای « سوسیال دموکراتیسم رادیکال»، اگر منظور کلی و نسبی خود را جمع بندی کنم، برای گذر از دیکتاتوری به حکومت دموکراتیک چند حزبی ست. مرحله بعدی ممکن است برای آیندگان « سوسیالیسم دموکراتیک» باشد یا چیزی با این محتوا. فعلا کسی از چگونگی آن اطلاع ندارد که چیزی تحقق نیافته است.
7-شاید شما جواب اینها را قبلا داده اید .
-بله مسایل زیادی در نوشته هایم آمده است.
ممنون از توجه شما به سخنانم
« دموکراسی عمدتا مشارکتی و عمومی و داوطلبانه»،دیگر وجود نداشته باشد. این قدرت خواهی، محتوا و فرمول اش « حکومت دموکراتیک » در این مرحله از شرایط موجود است. که خواسته ای تاریخی ست و حد اقل صد ساله. کاری ست که جامعه جلو مردم گذاشته است. میتواند نامهای دیگری هم داشته باشد ولی مهم همان محتواست که اداره امور و چگونگی آن است.
2- چرا « فدرال یا بدون فدرال» ؟
-اداره امور محلی با قدرت دموکراتیک در فدرالیسم و جدایی ، یعنی در هر دو حالت ممکن است. نسبی.
درست است که همه ستمها در فدرالیسم پایان نمی گیرند ولی قابل تحمل میشوند تا بتوان با آمادگی جامعه به مراحل بعدی گام برداشت.
کسی از آینده خبر ندارد. و نمیداند که چه حالتهایی عملا پیش خواهد آمد و خلقها چه شرایطی خواهند داشت.
و چطور خواهند کوشید مشکلاتشان را حل کنند. یعنی تصمیم تصمیم آنهاست. هر چند که قابل نقد باشند.
منهم نمی دانم در آینده « چه افکاری» خواهم داشت و چه چیزها را درست یا نادرست خواهم دانست.
متاسفانه یا خوشبختانه نمی توانم پیش گویی کنم و یا با فرضیات چیزی بگویم.
3-«حکومت سوسیال دموکراتیک»
- این نامها کلی هستند و معلوم نیست توی پاکت چی دارند. اگر منظور حکومت های اروپایی پیشرفته است،
دموکراسی نمایندگی، درست نیست، اما تامین رفاه حداقل درست است. آزادیها رضایت بخش است.
برخورد به زبانها محترمانه است. ولی راه حل نسبی ستم ملی در جامعه ما نیست. ووو.
جامعه ایران طبق شرایط خودش باید مشکلاتش را حل کند. با استفاده از دستاوردهای جهانی.
4-آیا برقراری حکومت دموکراتیک آذربایجان در دولت ضد دمکراتیک و مرکز گرای ایران ممکن است؟
-نه. دموکراسی در آذربایجان- و دموکراسی در ایران بهم گره خورده اند.
5-چرا از سوسیالیسم بعنوان استراتژی بحث نمی کنید؟
- سوسیالیسم کار آیندگان است. اکنون جامعه ایران در دوره تغییرات یا انقلاب دموکراتیک قرار دارد.
من شخصا متعتقد به « رفع استثمار انسان از انسانم». اما انجام آن کار آیندگان است و امری جهانی ست. نه محلی.
6-حکومت دموکراتیک آذربایجان" نمی تواند همه مطالبات باشد.
-بله نمی تواند . حکومت دموکراتیک آذربایجان" با محتوای « سوسیال دموکراتیسم رادیکال»، اگر منظور کلی و نسبی خود را جمع بندی کنم، برای گذر از دیکتاتوری به حکومت دموکراتیک چند حزبی ست. مرحله بعدی ممکن است برای آیندگان « سوسیالیسم دموکراتیک» باشد یا چیزی با این محتوا. فعلا کسی از چگونگی آن اطلاع ندارد که چیزی تحقق نیافته است.
7-شاید شما جواب اینها را قبلا داده اید .
-بله مسایل زیادی در نوشته هایم آمده است.
ممنون از توجه شما به سخنانم