چند روزی بود که در بین فعالین

چند روزی بود که در بین فعالین سطح شهر برلین صحبت از ویدئو مصاحبه حشمت رئیسی بود ولی از آنجائیکه معمولآ سرو صدا و جنجال بخشآ به جزئی از کاراکتر دوست ما حشمت تبدیل شده و من هم معمولآ از جنجال دوری میکنم ترجیح دادم تا در مشاهده آن عجله نکنم تا اینکه رفیقی مشاهده این ویدئو را در " یوتیوب " به من توصیه کرد و من دیروز شنبه نشستم وآنرا تا پایان دیدم چیزی که بسیار متآ ثرم کرد چه در مورد مهدی و چه در رایطه با کیانوش ، بخصوص اتهاماتی که در ارتباط با کیانوش مطرح شد ، در ابتدا از آنجا که سازمان و بعد کریم ( اصغر جیلو ) در ارتباط با کیانوش نوشتند فکر کردم که این بخوردها کافیست و مسئله را باید در حد یک سوئ تفاهم و اطلاعات غلط دانست و قضیه را خاتمه داد ولی یعد احساس کردم که این یک نوع ناسپاسی و نمک نشناسی از سوی کسانی چون من هست که در آن دوران سخت پس از ضریه حزب و سازمان ، که به کمک رفقائی چون مسرور " کیانوش تو کلی " جان بدر برده اند ، امروز در مقابل چنین اتهاماتی سکوت کنند . من پس از ضربه نتوانستم به شهر محل زادگاهم باز گردم لذا با همسرو یک کودک شیرخوار به رفقای تهران پناه آوردیم و در حوزه سازمانی غرب تهران قرار گرفتیم و بلافاصله از کمک های بیدریغ و همه جانبه رفقای غرب تهران بر خوردار شدیم ، من در آنجا دیدم که چگونه رفقای دیگری مشابه من و همسرم در مجموعه سازماندهی شده توسط مسئولینی چون کیانوش از تعقیب دستگاههای امنیتی جمهوری اسلامی در امان میمانند و زندگی میکنند ، من وهمسرم توانستیم تا دوسال و اندی بعد درهمین وضعیت در کشور بمانیم تا اینکه با تنگ ترشدن اوضاع امنیتی به توصیه رفقا از کشور خارج شدیم ،اینکه امروز کسانی چون من جان بدر برده اند عمدتآ محصول احساس مسئولیت و شهامت رفقائی چون کیانوش است . من بسیار از طرح چنین اتهاماتی متاسف شدم و از این بایت از تو کیانوش توکلی همان " مسرور " سابق یا رفیق " موسرخه " خودمان پوزش میخواهم . محمود کرد