جناب بهنام منصوری میفرمایند " اما نکته قابل تامل آنکه این اختلافات عمیق میان ایرانیان و اعراب، اگرچه از طرف مردم داخل کشور به اشکال مختلف ابراز می شود...." که این بیان محتاج کمی گفتگوست.
بین ایران و اعراب اختلاف عمیقی وجود ندارد. اگر اختلافی هست بین جمهوری اسلامی و عربستان سعودی و اقمار آن بر سر اختلافات مذهبی و نفوذ قدرت در خاورمیانه و سابقا بین دو افراطی عبد الناصر و محمد رضا بر سر توهمات خود بزرگ بینی بود ."اعراب" چندین قرن بر ایران حکومت کردند و پیش از آن قرن ها قسمت وسیعی از خطه عربی جزو "ایران" بود و خوزستان محل سکونت عرب های ایرانی از زمان ساسانیان تا کنون بوده است و اینها "عرب" به مفهوم رایج نیستند, گرچه بر آنها - تا حدودی هم در نتیجه تحریکات خارجی - ظلم رفته است. اینها ایرانیان عرب و یا عرب های ایرانی میباشند,
مشابها, "ترک" های آذربایجان "ترکی" نیستند که در شاهنامه
ایران همیشه و به ویژه در قرن های اخیر کشوی مولتی اتنیکی بوده و من خود به تحقیق فارس و کرد و ترک و به احتمال زیاد عرب میباشم. منظور اینست که کلمات تعریف مشخص دارند و نباید اجازه دهیم مشتی افراطی هم نوا با میراث خواران استعمار سعی در پاره کردن رشته علاقه ای باشند که قرن ها بین ما وجود داشته و متاسفانه در صد سال اخیر صدمه جدی خورده است. از طول اجباری کامنت عذر میخواهم.