میگویید : خودمانى تر بگويم كه يك زندانى با زندان حال نمى كند بلكه با رؤياى رهايى حال مى كند. او روزها را مى شمرد، تقويم را بر در و ديوار مى نگرد، سعى در قوى نگهداشتن خويش مى كند. اين كارها را براى زندان و زندانبان انجام نمى دهد بلكه دارد خود را براى روز رهايى آماده مى سازد....
کاملا درسته ان زندانی که توهم زده " میتواند به زندان دیگری! مثل حکومت علی اف و ...یا همان امریکا با زبان ملی و پرچم ملی و....یا هر جای دیگری برود اما توهم نباید بزند "خاک این زندان ارث پدری اوست که پرچم بیگانه بر رویش نصب کند! اذربایجان هزاران سال است برای ایران است نه توهم جاعلان تاریخ پانترکیست.. اینجا هم مثل همه جای دنیا ارزشهای ملی دارد ادبیات ملی و مفاخر ادبی و تاریخی و ایینهای ملی و .... هویت ملی ان را میسازد ... شما برای رها شدن از این هویت " نمیتوانی همه چیز و همه کس را انکار یا جعل کنی!