اینها نظرات شخصی من میباشند.
من همچنان معتقدم که ایران گلوبال هنوز در مرحله آزمایش بسوی تکامل است که البته بندرت کسی به مرحله کمال میرسد. تغییرات جدید به گمان من گامی بسوی بهبودی ست. چند روزی ست که کامنتی از دوستان قدیمی نمی بینم و از روی کنجکاوی به صفحه شما سری زدم و جمعی از دوستان را در آنجا دیدم که به قول جناب ائلیار تعدادی "نوشته های تبلیغاتی، دشمنانه، توهین و تحقیر آمیز، پر از اتهام سیاسی، و خارج از موضوع، تفرقه انداز" در آنجا وجود دارد. هنوز نمیدانم که چرا افراد مشخصی از ثبت نام کاربری خودداری مینمایند. در ضمن به کامنتی از جناب دوشوکی بر خوردم که ایشان با ذکر ایمیل خود از خوانندگان تقاضا دارند که در صورت تمایل کامنت خود را به ایمیل ایشان ارسال دارند تا ایشان به کامنت های مربوطه پاسخ دهند. شاید بعضی از نویسندگان مایل به انتشار ایمیل خود نباشند ولی چون بیشتر افراد بیش
گرچه دراز نویسی را دوست ندارم ولی جهت رفع هرگونه ابهام مجبور به تکرار مطلبی هستم که قبلا هم گفته ام. ایران گلوبال ارگان هیچ حزب و گروهی نیست و جناب توکلی با علاقه به آزادی بیان تا حد ممکن کمر به انتشار این عقاید بسته اند؛ ولی از آنجا که هرکس در زندگی خود به پرنسیپ و اصول اخلاقی معینی پابند است نمیتواند و نباید از آن اصول تخطی نماید؛ مثلا اکثر افراد نمیتوانند ناشر و بلند گوی افکار هیتلر باشند چون متضاد اصول اخلاقی آنهاست. جناب توکلی بارها اعلام کرده اند که طرفدار تمامیت ارضی ایران میباشند و اگر در این امر صادق اند نباید بلند گوی تفرقه اندازان و تجزیه طلبان باشند. نه اینکه تجزیه طلبان صاحب چنین حقی نیستند, خیر, ولی قاعدتا نباید اینجا جای این گفتگوها باشد.؛ با وجود این ایشان به تمام خلایق اجازه میدهند که در صفحه شما, هرچه میخواهد دل تنگشان بگویند و "کبر و ناز و حاجب و دربان بدین درگاه نیست" و اگر نویسنده ای مایل بود میتواند در پای مقاله خود این نظرات را منعکس نماید. تکرار میکنم که بنظر من این هم مرحله ای از تجربه و آزمایش است تا نتیجه چه باشد.از طول کلام عذر میخواهم.