Skip to main content

موضوع« ترک» و تاریخ و زبان

موضوع« ترک» و تاریخ و زبان
آ. ائلیار

موضوع« ترک» و تاریخ و زبان مردم آذربایجان :
استعمال و تأکید ترکیسم( ترک چولوق) بر نام « ترک» بار ایده لوژیک دارد. و این هم کاملاً قابل درک و طبیعی ست. وقتی یک ایده لوژی، بر نام و مقوله ای تأکید میکند که نام خود را هم از آن گرفته معنایی عیر ایده لوژیک نمی تواند داشته باشد. مانند دیگر نامها ست که در مکتب های سیاسی بار ایده لوژیک دارند.
اما در واقع کلمه تاریخی ترک برای مردمی که به یکی از زبانهای ترکی سخن میگویند باز « فرهنگی و زبانی» دارد و نامی ست اشاره به « طایفه و ایل و زبان و آداب و رسوم آن». که بعد ها تعداد این ایل ها بیشتر شده و زبانهای نزدیک بهم دارند و هر شاخه به خلق و ملتی با نام سرزمین خود تعلق دارد.

« طايفة ترک بايد همان باشد که هرودوت در تأليفات خود
تارژتااوس / ترگيتاوس ذکر کرده و در تورات توقارمه / توغارمه آمده است.
(ج ١ ص ٣ .
(توگرماه / توجرمه نوادة يافث بن نوح بوده است و «بيت توجرمه اسم شهر يا بلادي مي باشد که اهل آنجا با صور تجارت اسب و استر
داشتند» و ظاهرا بلاد توجرمه در طرف شمال شرقي آسياي صغير بوده است (سفر تکوين ١٠:٣ کتاب حزقيال نبي
٢٧:١٤ ٣٨ :٥ـ٦ هاکس ذيل «توجرمه »)-ترک- ترکها اثر رحیم رییس نیا.
---
واژه ترک و طایفه ترک
در معنی ترک نوشته اند که به معنای « تؤره مه törəmə» یا törümə است: اینجا معنای پیدایش، زایده، نسل، اولاد دارد. با کلمات تؤره مک، تؤره نجک، تؤره نمک، تؤره نیش ، تؤروک törükنیز هم خانواده است. طبق پژوهش من، ترک شکلی از همان کلمه تؤروک törük می باشد.
به معنای امروزی همان « بالا ، بالاسی» و اولاد و نسل است. « توجرمه» در واقع شکل تغییر یافته و سامی شده ی « تؤره مه» است.
علاوه از هرودت که نوشته « تارژتااوس / ترگيتاوس ذکر کرده و در تورات توقارمه / توغارمه » آمده، در در زمان سومر ، در کتیبه ها از مردم « توروق یا توروگ یا توروک» نیز یاد شده است . متاسفانه منبع فعلاً در دسترسم نیست. اگر کسی خواست میتوانم بعد پیدا کنم.

«نخستين مأخذ شناخته شده که در آن کلمة ترک بارها به عنوان نام جمعي از مردمان به کار رفته سنگنبشته هاي اورخون است که شامل چند سنگ قبر از جمله سنگ قبر کول تگين (١١٣ /٧٣١ (و بيلگه قاغان / خاقان (١١٦/٧٣٤ (بوده است. رییس نیا منبع قبلی.»

بر خلاف نظر رییس نیا همانطور که اشاره کردم نخستین و قدیمی ترین منبع همان کتیبه سومری ست که از طایفه یا ایل « توروگ» نام برده است.
--
تاریخ نویسی :
تا جایی که پژوهشم اجازه میدهد:
1- تاریخ نویسی ایرانی ، در مورد ترکها از دیدگاه سیاسی فارسگرایی نوشته شده است. هم توسط فارسی زبانها در ایران و بخشاً در جمهوری آذربایجان توسط آذربایجانیهای ترکی زبان. و همینطور رییس نیا از ایران نیز تحت تأثیر آثار فارسی نوشته است.
2- عده ای در ترکیه و جمهوری آذربایجان و ذهتابی از ایران هم از دید ترکیسم نگاشته اند.
یعنی تاریخ نویسی در مورد ترکها و آذربایجان یا تحت تأثیر فارسگرایی ست یا ترک گرایی.
3- اروپایی ها هم تحت تأثیر فارسگرایی و هندو اروپا گرایی قرار دارند.

-ولی منابع فراوانی وجود دارد که شخص مستقل از این « سیاسی و ایده لوژیک بینی ایرانی، ترکی، اروپایی، میتواند بر حقایق نسبی دست یابد. متأسفانه تا کنون افراد برای خود پژوهش کرده اند و یافته های خود را کمتر منتشر نموده اند.
از سوی دیگر « وجود برخورد« سیاسی به تاریخ» و حتی زبان شناسی، در طرفین ، جای تحقیقات مستقل و بی طرفانه را خالی کرده است.

----
ادامه در کامنت دیگر