مردمان باستان که در منطقه،
آ. ائلیار
مردمان باستان که در منطقه، چندین هزار سال قبل از آریایی ها زندگی میکردند:
-مردم اتصالی زبان سومر(Sag-Gig-Gaنام مردم: به منی سیاه سران - قره باشلار) ،
نام سرزمین ki-en-ĝir (مکان و سرزمین ان ها). ان ها ( آدمهای آزاد یا غیر برده بودند بامقام سیاسی-اجتماعی و مذهبی نیمه خدایی یا خدایی). سرزمین خدایان.
و قوم سابیر همسایه آنها ، که گفته میشود اساساً کلمه سومر هم از نام سابیر گرفته شده است. و نه از نام «سیاه سر». و قوم دیگر توروک و غیره.
-عیلام اتصالی زبان
در آذربایجان و در همسایگی آذربایجان اتصالی زبانها:
- اقوام بومی:لولوبی-کوتی ، تئورلی-مسی-دالی-سونبی-کوموردی- درهمسایگی هم زندگی میکردند که خویشاوندی با همدیگر داشتند. بعد ها ترکیب هوری-اوراتویی
از زمان سومر ، تاریخ منطقه -و آذربایجان پر است از اسامی مکانها- و بزرگان طوایف باستانی(شاهان) که نوشته اند تعلق به زبانهای اتصالی دارند.
توجه کنیم به محل سکونت این اقوام ،منطقه پر است از اتصالی زبانها . از سومر ، عیلام ، آذربایجان، بخشی از ترکیه امروز در همسایگی ما. تا سوریه، که قلمرو هوری ها بدانجا هم میرسید.
چه ارتباطی دارند این اتصالی زبانها با هم و با زبان ترکی؟
بر اساس پژوهش خود میتوانم بگویم، زبان این اقوام اتصالی زبان به هم نزدیک بودند.و حتی با زبان سومری هم نزدیکی داشتند.
زبان ترکی نیز با زبان سومری پیوند دارد. رجوع شود به:
- دیباچه ای بر پیوند سومری و ترکی-آ.ائلیار
http://www.iranglobal.info/sites/default/files/pictures/nzdykhy_swmry_w_trkhy_2.pdf
علت این پدیده آن است که ساکنان باستان آذربایجان نه «سامی بودند و نه به اصطلاح هند-اروپایی».اینان را تاریخ نویسان اصطلاحاً «اقوام آسیانی» گفته اند. نام اقوام یا طوایف باستان آذریایجان که غیر سامی و غیر پارسی بودند:
« لول لوبی- کوتی یا قوتی (خویشاوند با ایلامی)-در همسایگی اینان تئورلی-مسی mesi-دالی-سونبی-کوموردی بودند.ظاهرا اینها با دو قوم اول خویشاوند بودند.
همسایه ی خاوری دو قوم خویشاوند لول لوبی و قوتی- قوم کاسی بود. و همسایه ی جنوب شرقی قوم اعیلامی.هوری قومی بود در بخشهای سواحل غربی و شمالی دریاچه ی اورمیه.و در دامنه های غربی کوههای زاگرس اقامت داشتند. قوم اورار تویی با قوم هوری خویشاوند بود و جانشین هوری به شمار میرفت.
از هزاره ی 3 قبل از میلاد تا اوایل هزاره ی اول ق.م. در ترکیب قومی و زبانی مردم این سامان تغییرات مهمی روی نداده است.تا حدود سده ی 7 ق.م . زبان ساکنان آذربایجان و کردستان ایران اساسا لول لوبی- کوتی مانده است.» منبعآگاهی: کتاب رئیس نیا ص161-162
در کتیبه ی سرگن دوم شاه آشور نام «او ایش دیش» آمده -در رابطه با آذربایجان.در همین منطقه کوههای بئش دیش نیز به زبان مردم داشتیم. که حمدالله قزوینی اشاره کرده. ایده در ص.874 کتاب رئیس نیا.
از اسامی شاهان «قوتیتیلر»=در فارسی قوتی ها: سارلاقاب-یارلاقاش-ائلولومئش-یارلاقاب-ایارلا قاب-کوروم-ها (خا) بیلکین-ایارلاقاندا-پوزودور-خابلوم- و... اینها کلماتی ست که به زبانهای اتصالی و ترکی باستان مربوط اند. نامهای بزرگان قوتی- لولوبی-ماننا نیز در این ردیف اند. همینطور اسامی مکانها ی بسیاری در تاریخ باستان آذربایجان وجود دارد که به اقوام آسیانی مربوط اند. در دو کتیبه ی سرپل ذهاب به زبان اکدی که توسط دو شاه لوللوبی کنده شده اند- نامهای آنوبانی نی- و تارلونی،کلمه ی «پادیر» -نام کوه- ذکر شده:«شاه لوللوبی آنوبانی نی تصویر خود و ایشتار( ننه =مادر) را در کوه پادیر کندانده است» از متن سنگ.منبع تاریج ترکان باستان ایران-ذهتابی.
حضور طوایف ترک باستان در منطقه همزمان با سومر است. از این رو نیز رابطه ی سومر و ترکان طرح شده. «تئوری سومر-ترک ».و رویش کار میکنند.*
« درمنابع سومری هزاره ی 3 قبل از میلاد نام «آراتا» مندرج است و در منابع آشوری و اورارتوتی سده ی 8 قبل از میلاد -از رود«آراتایا» و سرزمین کوهستانی «آلا ته یه » نام می رود . در زبان سومری-اکدی آراتا (آراتو) به معنی کوه است. اسمهایی از این قبیل تنها در زبانهای ترکی به اشکال آلاتائو،آلا تا آ، آلا توئؤ، آلتای، آلا داغ، آلا تاوا وجود دارند.نامهای جغرافیایی آراتا ، آلاته یه به شرط تبدیل ر به ل را می توان صورت اولیه ی نامهای ترکی مذکور دانست.»کتاب آذربایجان در سیر تاریخ ص.874 رئیس نیا.
آلا ،در ترکی به معنای رنگارنگ است. آلا گؤز=چشم آبی روشن.تا آ احتمالا صورت قدیمی «تایا» است.تایا =«کومه درفارسی» یا چیزی که کومه مانند است. جای واژه ی باستانی «تاآ » را بعدها در ترکی جدید داغ گرفته است.
و تاآ به شکل«تایا » تنها به معنی کومه بکار میرود.اکنون تایا را لهجه ای «ته یه»تلفظ میکنند.مثل قایا= قه یه. تایا=ته یه.
ادامه دارد
چه ارتباطی دارند این اتصالی زبانها با هم و با زبان ترکی؟
بر اساس پژوهش خود میتوانم بگویم، زبان این اقوام اتصالی زبان به هم نزدیک بودند.و حتی با زبان سومری هم نزدیکی داشتند.
زبان ترکی نیز با زبان سومری پیوند دارد. رجوع شود به:
- دیباچه ای بر پیوند سومری و ترکی-آ.ائلیار
http://www.iranglobal.info/sites/default/files/pictures/nzdykhy_swmry_w_trkhy_2.pdf
علت این پدیده آن است که ساکنان باستان آذربایجان نه «سامی بودند و نه به اصطلاح هند-اروپایی».اینان را تاریخ نویسان اصطلاحاً «اقوام آسیانی» گفته اند. نام اقوام یا طوایف باستان آذریایجان که غیر سامی و غیر پارسی بودند:
« لول لوبی- کوتی یا قوتی (خویشاوند با ایلامی)-در همسایگی اینان تئورلی-مسی mesi-دالی-سونبی-کوموردی بودند.ظاهرا اینها با دو قوم اول خویشاوند بودند.
همسایه ی خاوری دو قوم خویشاوند لول لوبی و قوتی- قوم کاسی بود. و همسایه ی جنوب شرقی قوم اعیلامی.هوری قومی بود در بخشهای سواحل غربی و شمالی دریاچه ی اورمیه.و در دامنه های غربی کوههای زاگرس اقامت داشتند. قوم اورار تویی با قوم هوری خویشاوند بود و جانشین هوری به شمار میرفت.
از هزاره ی 3 قبل از میلاد تا اوایل هزاره ی اول ق.م. در ترکیب قومی و زبانی مردم این سامان تغییرات مهمی روی نداده است.تا حدود سده ی 7 ق.م . زبان ساکنان آذربایجان و کردستان ایران اساسا لول لوبی- کوتی مانده است.» منبعآگاهی: کتاب رئیس نیا ص161-162
در کتیبه ی سرگن دوم شاه آشور نام «او ایش دیش» آمده -در رابطه با آذربایجان.در همین منطقه کوههای بئش دیش نیز به زبان مردم داشتیم. که حمدالله قزوینی اشاره کرده. ایده در ص.874 کتاب رئیس نیا.
از اسامی شاهان «قوتیتیلر»=در فارسی قوتی ها: سارلاقاب-یارلاقاش-ائلولومئش-یارلاقاب-ایارلا قاب-کوروم-ها (خا) بیلکین-ایارلاقاندا-پوزودور-خابلوم- و... اینها کلماتی ست که به زبانهای اتصالی و ترکی باستان مربوط اند. نامهای بزرگان قوتی- لولوبی-ماننا نیز در این ردیف اند. همینطور اسامی مکانها ی بسیاری در تاریخ باستان آذربایجان وجود دارد که به اقوام آسیانی مربوط اند. در دو کتیبه ی سرپل ذهاب به زبان اکدی که توسط دو شاه لوللوبی کنده شده اند- نامهای آنوبانی نی- و تارلونی،کلمه ی «پادیر» -نام کوه- ذکر شده:«شاه لوللوبی آنوبانی نی تصویر خود و ایشتار( ننه =مادر) را در کوه پادیر کندانده است» از متن سنگ.منبع تاریج ترکان باستان ایران-ذهتابی.
حضور طوایف ترک باستان در منطقه همزمان با سومر است. از این رو نیز رابطه ی سومر و ترکان طرح شده. «تئوری سومر-ترک ».و رویش کار میکنند.*
« درمنابع سومری هزاره ی 3 قبل از میلاد نام «آراتا» مندرج است و در منابع آشوری و اورارتوتی سده ی 8 قبل از میلاد -از رود«آراتایا» و سرزمین کوهستانی «آلا ته یه » نام می رود . در زبان سومری-اکدی آراتا (آراتو) به معنی کوه است. اسمهایی از این قبیل تنها در زبانهای ترکی به اشکال آلاتائو،آلا تا آ، آلا توئؤ، آلتای، آلا داغ، آلا تاوا وجود دارند.نامهای جغرافیایی آراتا ، آلاته یه به شرط تبدیل ر به ل را می توان صورت اولیه ی نامهای ترکی مذکور دانست.»کتاب آذربایجان در سیر تاریخ ص.874 رئیس نیا.
آلا ،در ترکی به معنای رنگارنگ است. آلا گؤز=چشم آبی روشن.تا آ احتمالا صورت قدیمی «تایا» است.تایا =«کومه درفارسی» یا چیزی که کومه مانند است. جای واژه ی باستانی «تاآ » را بعدها در ترکی جدید داغ گرفته است.
و تاآ به شکل«تایا » تنها به معنی کومه بکار میرود.اکنون تایا را لهجه ای «ته یه»تلفظ میکنند.مثل قایا= قه یه. تایا=ته یه.
ادامه دارد