میدانم که این کامنت مناقشه برانگیز و احتمالا مورد توبیخ و شاید لعن قرار گیرد ولی منظور یاد آوری سالگرد یک واقعه عظیم و دادن مقیاس و ترازو به دست خوانندگان است. در اقدام شجاعانه و قابل تقدیس هموطنانی که بر ضد حجاب اجباری تظاهر کرده و گاه خود را به خطر انداخته و در آزادی ها یواشکی شرکت کرده اند شکی نیست ولی
امروز ۷۵ مین روز سالگرد پایان حماسه استالینگراد و شرح کوتاهی از فداکاری و گذشت مادران روسی که حتی با داشتن خانواده های پرجمعیت, وظیفه مادری سربازان جبهه را به عهده گرفته و با خزیدن در سنگرها و یا در پناه دیوارهای فرو ریخته برای سربازان غذای گرم و لباس ها و دیگر ضروریات و نامه های بستگان را میبردند و مجروحان را پرستاری میکردند و یا به نامه مادران پاسخ میدادند و احیانا خبر مرگ عزیزان را میرساندند و چه بسا که خود در نیمه راه فدا میگردیدند. مقاله کوتاه زیر صفحه ای از کتاب
https://www.counterpunch.org/2018/02/02/forever-stalingrad/