جناب ائلیار,

جناب ائلیار,
کسرائی فاقد دو "آنتن" بود یکی آنتن "دید بیست در بیست" گذشت زمان و دیگری آنتن دو زبانی بودن, مانند احتمالا نیمی از جمعیت ایران. اکنون که تا حدودی گرد وخاک نشسته است میدانیم آنچه بنام کمونیسم اجرا شد یکی از صد ها "ورژن" آن مرام بود که خودش هم ممکن است چیزی درست و ایدآلی نباشد اما هدف او درست بود و خیلی ها مسیر و هدف را یکی دانستند و بعد با باز نگری به خطای خود پی بردند؛ ولی ایشان به احتمال زیاد انترناسیونالیست بودند که شاید تا حدودی جبران ملی گرایی او را بنماید. در مورد دوم اگر کسرائی ترک, کرد, بلوچ و یا عرب بود احتمالا دید متفاوتی میداشت, همانطور که با گذشت زمان و ارتباطات بهتر بسیاری بر این نقص آگاهی یافته اند. . به هر حال همانطور که فرمودید ما چون نباید حافظ و مولوی را به خاطر مذهبشان تقبیح کنیم کسرائی را نمیتوان بخاطر مسلک آن زمان او تقبیح نمود.