لنین در مقاله ای در ۱۹۱۳ در

راه چاه "چپ"پوپولیست ایرانی برای پرولتریزه شدن انقلاب در ایران مرده ریگ نظری استالین است یعنی مبارزه با «فاشیسم فارس» و گذار از ايستگاه تجزیه ایران و صد البته در مسلخ گاه ناسيوناليسم عشیره ای ترک ،کرد و عرب و غیره. در سال ۱۳۲۰ "چپ ایرانی" در دوران استالین در هیبت فرقه دمکرات در سایه ارتش "سرخ کارگری " و در راستای همان روند استعماری روسیه تزاری اما با توجیح حق تعیین سرنوشت برای "خلق کارگر" خواست آذربایجان را تجزیه کند. "چپ" قوم گرا به جای پیوند اجتماعی با جنبش های دموکراتیک مردمی خصوصا جنبش های کارگری و حرکت در راستای استقرار یک نظام سیاسی اجتماعی لائیک بر پایه های ارزش های حقوق بشری ، روشن نمی کند که ساخت سیاسی با پذیرش هژمونی قومی -نژادی در مناطق کردستان و خوزستان و آذربایجان که ناسیونالیسم افراطی و نژادپرستی شالوده سیاست شان را تشکیل می دهد چه ارتباطی با رهایی طبقه کارگر زیر ستم سرمایه داری در ایران دارد ؟