Skip to main content

امروز، اهداف ی.پ.گ/پ.ک.ک در

امروز، اهداف ی.پ.گ/پ.ک.ک در
آشچی
عنوان مقاله:
متن پیش رو سرگذشت دختریست که در جنگ با تاریکی جانش را نثار انسانیت کرد

امروز، اهداف ی.پ.گ/پ.ک.ک در منطقه به هیچ وجه ارتباطی با آزادی خواهی، مبارزه ضد امپریالیستی و غیره ندارد. کاملا برعکس، آنها امروز به مهره ای جهت توسعه طلبیهای کشورهای غربی تبدیل شده اند. مبارزه آنها امروز، یک مبارزه ناسیونالیستی ارتجاعی فزون طلبانه و لاجرم محکوم به شکست است. آمریکاییها دیر یا زود منطقه را ترک خواهند کرد. چرا؟ چونکه در احداث کریدور مورد نظرشان شکست خورده اند و اگر در سوریه بمانند، هر سال میلیاردها دلار دیگر باید هزینه بکنند. آنها ممکن است 6 ماه دیگر یا 2 سال دیگر یا 10 سال دیگر بروند ولی این روند اجتناب ناپذیر و غیر قابل برگشت است. ضربه اول به این طرح امپریالیستی با عملیات سپر فرات وارد شد. ضربه دوم (و مهمترین ضربه) با عملیات کرکوک و ضربه سوم با عملیات عفرین. کار به آنجا رسیده که آمریکاییها کم کم حاضرند سر منبج با ترکیه وارد معامله بشوند.

کردها چیزی حدود 2 میلیون نفر در سوریه جمعیت دارند ولی 30-40% مساحت سوریه را کنترل می کنند. آیا این نسبت معقولی است؟ معلوم هست که نیست و حضور آنها چه در قالب ی.پ.گ، چه در قالب نیروهای به اصطلاح دموکراتیک سوریه، حضور و حکمرانی در مناطق با اکثریت بعضا مطلق عربی است؛ مثل رقه، مناطق جنوب شرقی سوریه و منبج. امروز اعتراضات زیادی در این مناطق توسط مردم عرب بر علیه ی.پ.گ شروع شده. در اعزاز مردم زیادی از آوارگان تل رفعت جمع شدند و خواستند تا عملیات شاخه زیتون تا بیرون راندن ی.پ.گ از شهرشان ادامه پیدا کند. آمریکاییها این چیزها را می بینند. خسته کردن آمریکاییها در منطقه برای کشورهای منطقه کار سختی نیست. کافی است تا این کشورها گروههای چریکی از مردم عرب و ترکمن سازماندهی بکنند، آنها را با همان دوش پرتابهای کورنت روسی به غنیمت گرفته شده تسلیح بکنند و انگاه آمریکاییها باید هر ماه چند تابوت از سربازان آمریکایی به آمریکا بفرستند. منظور از این حرفها این است که بهتر است کردها هر چه زودتر از سیاستهای اشتباهشان برگردند. از نقشه کشیدن برای تجزیه کشورهای منطقه و ضمیمه کردن مناطق با تنوع پیچیده قومی به کردستان بزرگ خیالی فقط ضرر و زیان و خسارت نصیبشان خواهد شد. آمریکاییها امروز هستند و فردا نیستند. مطبوعات غربی امروز چند تایی مقاله می نویسند و 6 ماه بعد همه چیز را فراموش خواهند کرد. ولی ترک، عرب، فارس، ترکمن و غیره در این منطقه دیروز بودند، امروز هستند و فردا هم خواهند بود. دفاع از حقوق 100% برابر کرد و هر ملیت دیگری یک چیز است، دفاع از چنین نقشه های امپریالیستی - ناسیونالیستی یک چیز دیگر. چپ ایران و جهان نباید در دام تبلیغات سنگین مطبوعات غربی و گروههای چپ نما، مظلوم نما ولی در باطن ناسیونالیست کرد بیفتد.