Skip to main content

نخیر، پس حمایت از گروههایی که

نخیر، پس حمایت از گروههایی که
آشچی
عنوان مقاله:
متن پیش رو سرگذشت دختریست که در جنگ با تاریکی جانش را نثار انسانیت کرد

نخیر، پس حمایت از گروههایی که زیر پرچم آمریکا میروند، حمایت از آنها که پرچم اسرائیل به دست به خیابان می ریزند، حمایت از آنان که به عنوان پیاده نظام آمریکا در رقه سنگ روی سنگ نمی گذارند، حمایت از آنها که بنا به اعلام ژنرالهای آمریکایی حاضر و راغب به حضور در ارتش 30 هزار نفری مرزبانی آمریکاییها هستند، حمایت از آنها که هر جا را دستشان می رسد کردستان اعلام میکنند و برای به وجود آوردن چندین و چند قره باغ جدید نقشه میکشند، حمایت از آنها که در کمپهای آلمانها آموزش نظامی می بینند به درد حل ناگوارییهای طبقاتی میخورد. جنگ قدرت مذهبی اردوغان - گولن!!! حضرات نه از واقعیات جامعه ترکیه خبری دارند، نه از واقعیات منطقه. بعد بدون اینکه صاحب معلوماتی باشند، صاحب افکار مترقی هستند و در همه امور اظهار فضل آن چنانی میکنند!

روحانی بیسوادی مثل گولن، از پنسیلوانیا یک کودتای نظامی در کشور حساسی مثل ترکیه اجرا میکند و سیا هم بیخبر است! جدا که! گولن کیست اصلا؟ گولن آن چنان شخص بیسوادی است که حتی قادر نیست یک صفحه مطلب در رابطه هر مساله مذهبی بنویسد. یک بار اداره ادیان ترکیه برای اینکه به او اجازه منبر داده شود، چنین امتحانی ازش گرفته بود. این شخص 2 هفته تمام وقت داشته که در رابطه با نماز جمعه مطلبی تهیه کند. از هر منبع و مرجعی هم می توانست استفاده کند که موفق نشد و آن چنان مطالب بی سر و تهی نوشته بود که اداره ادیان او را رفوزه اعلام کرد که بعد با حمایت سیا برایش مجوز صادر شد. دستخطش را که بگذاری جلوی آفتاب به معنی واقعی کله معلق می زند (اگر شخص مخاطبم شخصی جدی بود، اینها را با فاکت مستدل میکردم. ولی از آنجا که بیشتر شخصی شعاریست، نیازی به این کار نمی بینم). خمینی در مقایسه با این فرد واقعا مثل ملاصدراست. حالا اینجا آقا از جنگ قدرت مذهبی بین گولن و اردوغان صحبت میکند. گولن فقط یک مهره سیا بود. جنگ موجود و کودتای متعاقب آن جنگی بود برای قطع (یا حداقل تحدید) دخالتهای آمریکاییها در ترکیه یا اینکه ترکیه به معنای کامل کلمه در خدمت پیشبرد پروژه خاورمیانه بزرگ آمریکا دربیاید. که اگر چنین میشد، ترکیه هرگز در عفرین دخالتی نمیکرد، باز راه برای پروژه های خائنانه ای مثل نیروی چکش، ارگنکون، بالیوز و غیره و غیره و غیره باز میشد و خیلی مسائل دیگر.
اگر بحث انتقاد از اردوغان و آک پارتیست، تا صبح خود من می توانم از اردوغان در هر موردی شدیدترین انتقادها را بکنم. از خودکامگیش، از تحدید آزادی بیان، از فساد سازمان یافته آک پارتی، از زندانی کردن روزنامه نگارهایی مثل روزنامه نگاران روزنامه جمهوریت و سؤزچی، از همکاری سابقش در پروژه های ارگنکون و بالیوز، از رویکرد ارتجاعی مذهبیش از تصفیه اساتید مستقل دانشگاهها و دهها مساله دیگر. ولی این قدر هم ساده لوح نیستم که در دام این استدلال کودکانه بیفتم که اگر اردوغان بد است، پس ی.پ.گ/پ.ک.ک خوب است. ساده لوحی در سیاست بیرحم خاورمیانه جایگاهی ندارد. ما یک قره باغ داشته ایم که برای هفت پشتمان بس است. حامیان امروز ی.پ.گ فردا اگر چنین مصیبتی با سلاحها و مزدوران آمریکایی و آلمانی (همانها که امروز در ارتش مرزبانی 30 هزار نفری آمریکاییها ثبت نام کرده اند مثلا) در آذربایجان غربی تکرار شود در پیشگاه خلق باید حساب پس بدهند. همین!