دوستان... در این چند دهه اخیر, حرکتی در جامع ایرانی ایجاد شده است تنها کارشان ترور شخصیّت زنده یاد دکتر مصدّق است. آنچه که تاریخ به ما می آموزد این است که تمام (( رجل سیاسی )) در مدت طول مبارزات سیاسی و قدرت, مرتکب اشتباهاتی شده اند. زنده یا دکتر مصدق هم از قانون مبّرا نیست و نمی باشد. همه ما هم در زنده گی دچار اشتباهاتی شده ایم و خواهیم شد. ولی آنچه که حقیقت دارد و ما میتوانیم از یک شخصیّت سیاسی یک نظر سنجی کامل داشته باشیم این است که از این شخصیّت در یک «کلّ» نتیجه گیری بکنیم. ارزشهای یک شخصیّت سیاسی در (( گفته هایش )) نیست بلکه در (( عملشان )) است. آنچه در بالا بوسیله آقای داریوش افشار نوشته شده است یک (( کینه نامه )) است. گیرم که زنده یاد مصدق فرامسیون هم بوده , خوب که چی؟ آقای داریوش افشار از یادشان رقته است که دکتر مصدق بوسیله مردم و با رای آزاد مردم به مجلس راه یافت و لی
طرفداری از رژیمی میکنند که (( غیـــــــــــر قــــــــانـــــونـــــــــــی )) بود. بی مزه گی و کار شرم آور این آقا به حدی رسید که با فتو شاپ هم , عکس دکتر مصدق را هم خرابکاری کردند. بنده یک ( فراماسیون ) انتخابی قانونی از طرف مردم را به هزاران دیکتاتور های همچون رضا میر پنجه و محمد رضای غیر قانونی احترام گذاشته و ترجیح میدهم. کاش آقای داریوش افشار در مقابل این قسم نامه , یک کپی از صورت حساب های بانکی پول های دزدیده شده توسط رضا شاه در نیو یورک را هم درج هم میکرد. در پایان بایستی یاد آور شوم که این کینه توزان تاریخ در عصر شکوفائی « دیجتالی » کمتر موفّق خواهند شد که ترور شخصیّتی بکنند....