Skip to main content

لوحه های گلی ماشین زمان اند

لوحه های گلی ماشین زمان اند
آ. ائلیار

لوحه های گلی ماشین زمان اند.
ما را چند هزار سال به گذشته می برند و در میان مردمی که چند هزار سال زندگی کرده اند پیاده می کنند. شاهد زندگی پرجوش و خروشان شان می شویم.
در گوشه ای یکی از دست بچه های نامرتب و نامنظم می نالد، در گوشته دیگر خرید و فروش می کنند. و در کنج دیگر کاتبان به کودکان درس میدهند. مردم به اوجاق های خدایان می روند یا جشن و سرور برپاست. یا از جنگ و حملات تاریخی بحث می کنند.
در جای دیگر حرفهای بدبد می زنند و در کنج دیگر متفکران سخنان حکمت آمیز خود را بیان می کنند.
یا اینکه: از کجا و چگونه برده ای گیر بیاورند.
آنها همه چیز و هر چیزشان را مورد تماشای ما قرار میدهند. شاید این زیباترین هدیه آنها برای ما باشد. برای مایی که چند هزار سال از آنها دوریم، ولی زیاد تفاوتی هم با آنها نداریم.جز اینکه مقداری
ناخوش آیندیم.

از فرهنگ این مردم ، توفان آب، که بعد ها معروف به توفان نوح شده ، به کتابهای دینی راه یافته است.
و همینطور سرگذشت موسی ( کودکی رها شده در سبد بر روی آب) ، که سرگذشت سارگون اکدی پدر اولین شاعره مشهور سومری " ان خودو آننا" ست. در زیر لینک آنها را میاورم :
1- توفان:
The Flood story
http://etcsl.orinst.ox.ac.uk/cgi-bin/etcsl.cgi?text=t.1.7.4#

2- سارگون از اکد- شاه سومری: راهبه بچه را در سبد به آب می سپارد و باغبانی آنرا میگیرد و به فرزندگی بر میگزیند :
Golo Mann & Alfred Heuß (Hrsg.): Propyläen-Weltgeschichte. Bd. 1: Vorgeschichte, Frühe Hochkulturen. Im Propyläen-Verlag Berlin u. a. 1961; 10 Bände. S. 547.

ویکی:https://de.wikipedia.org/wiki/Sargon_von_Akkad

Sargon and Ur-Zababa
http://etcsl.orinst.ox.ac.uk/cgi-bin/etcsl.cgi?text=t.2.1.4#

----------
توجه را به بخشی از اندیشه های این مردم جلب میکنم: