Skip to main content

آقای رضا محترم، با احترام، من

آقای رضا محترم، با احترام، من
سازاخ

آقای رضا محترم، با احترام، من اگر بزبان مادریم و پدریم و پدر بزرگم تجاوز کنم براحتی می توانم به همه چیز و همه کس تجاوز کنم، بدین خاطر کسانی که هویت خود را انکار می کنند موجوداتی غیر قابل اعتماد و خطرناکی هستند، چون کسی که مادرش را انکار کند ، می تواند تمام نرمهای اجتماعی را هم براحتی زیر پا بگذارد، من ترکم و به ترک بودنم افتخار نمی کنم ولی ترکم چون سو و چورک زبان من است کسی که به خود دروغ بگوید به همه دروغ خواهد گفت، انکار هویت راه چاره نیست چون یکجائی مجبوری به آب بگوئی سو، و به نان گوئی چورک و آیران آشی ! من زبان فارسی را هرگز به میل خود انتخاب نکردم، زبان فارسی بزور کتک معلمین مزدور مواجب بگیر تحمیل شده، چون نه مادرم فارسی می دانست و نه پدرم، و نه خواهرم، این یک تجاوز آشکاری است به حیثیت و مرز خصوصی شخصیت من، تجاوز را با گلوله پاسخ می دهند نه با نوازش، چون تجاوزگر

حد خود را نمی شناسد و ما بعنوان یک آزربایجانی ترک حق نداریم بخاطر ضعف جنسی و یا شخصیتی در را بروی بیگانه بیرحم بگشائیم و دست آنها را برای تجاوز بیشتر باز بکذاریم، ما نباید مدرنیسم را فقط در حیطه عشرتکده ببنیم، بلکه حقوق فردی انسانها که اساس دمکراسی است باید مد نظر بگیریم، باید مدرنیسم را در حد تعقل و تفکر و تکنولوژی ببینیم نه در حد عشرتکده و آزادی سکس!