دوستان گرامی، کسی به نام شفیعی در سخنانی گفته است به جز ایران در کشورهای دیگری مانند هند و شوروی هم زبان فارسی کاربرد گسترده ای داشته است اما استعمارگران برای آن که زبان خودشان را بگسترانند چون زبان فارسی زبان پرتوانی است زبان های محلی کم توان را زبان کاربردی آن مردم کردند و پس از آن که مردم دیدند آن زبان های محلی نمی توانند مانند زبان های انگلیسی و روسی پرتوان باشند زبان های انگلیسی و روسی را برگزیدند! در بخشی از این سخنان شفیعی می گوید کودک اردو زبان هنگامی که ببیند زبان محلی اردو نمی تواند با زبانی مانند انگلیسی هماوردی کند به زبان محلی اردو دشنام داده و زبان انگلیسی را برخواهد گزید و کوتاه سخن آن که چون زبان فارسی زبان پرتوانی در برابر زبان هائی مانند انگلیسی و روسی بوده است استعمارگران در هند و شوروی با کاربردی کردن زبان های محلی به جای زبان فارسی خواسته اند زبان های .....
از سوی دیگر پان ترک هائی پیدا شده اند که پس از بریدن و مونتاژ کردن و چسباندن و دستکاری کردن و تحریف کردن سخنان شفیعی الم شنگه به پا کرده و خواسته اند وانمود کنند که آن کودک اردو زبان که نه بلکه شفیعی به زبان های محلی آن هم زبان های محلی ایران دشنام داده است! و یکی از این زبان ها هم که حتما زبان ملت تورک آزربایجان جنوبی است! پس فارس ها بدند و ترک ها خوبند و فارس ها برای ترک ها نقشه کشیده اند که زبان آنها را از میان بردارند و ..... و ..... و .....
دوستان گرامی، گذشته از آن که سخنان شفیعی درست هستند یا نه و گذشته از آن که این بازی های خنده دار پانستانی ها حتی برای فریب کودکان نیز کارائی ندارند سخن من سراپا چیز دیگری است! سخن من چیست؟ سخن من این است که آیا هزاران درد و رنج و تیره روزی و بدبختی و بی چارگی که مردم دردمند و درمانده و گرسنه ایران در دوزخ رژیم ولایت فقیه دچارشان هستند با پان نامه هائی که ناسیونالیست ها و پیروان پان های رنگارنگ ناسیونالیستی می گویند و می نویسند کوچکترین پیوندی دارند یا نه؟ آیا تورم تازنده، گرانی های جهشی، ورشکسته شدن بانک ها و به تاراج رفتن دارائی های مردم، بیکاری، بی پولی، کارتن خوابی، کمبود کالا، کمبود دارو، بازار سیاه، نابرابری حقوقی زن و مرد، به زنجیر کشیده شدن زنان ایرانی با حجاب سیاهی و تباهی، شکنجه و کشتار زندانیان سیاسی و غیر سیاسی در زندان ها و شکنجه گاه های رژیم آخوندی و ..... جائی در نوشته های پانستانی ها دارند یا نه؟
آیا ترک های دردمند و درمانده و گرسنه ایران هیچ درد و گرفتاری ندارند و ایران سرزمین گل و بلبل است و تنها چیزی که ترک های ایران از آن گلایه دارند سخنان شفیعی است؟ آن هم سخنان تحریف شده و دستکاری شده شفیعی؟ آیا کلنجار ذهنی مردم دردمند و درمانده و گرسنه ایران ساخته شدن دبستان به زبان مادری و ترک بودن سومری ها و آرامگاه کورش و گور داریوش و عطسه کردن خشایارشاه در دوهزار و پانصد سال پیش و سرفه کردن فردوسی در هزار سال پیش است؟ و آیا در همه این هذیان ها و پرت و پلاها و چرندنامه هائی که پیروان پان های رنگارنگ ناسیونالیستی پیاپی می گویند و می نویسند راهکاری برای درمان دردهای مردم دردمند ایران یافت می شود؟
دوستان گرامی، مردم ستمدیده ایران باید امیدشان را از پیروان پان های رنگارنگ ناسیونالیستی ببرند وگرنه با امید بستن به کسانی که نمونه هائی از سخنانشان را همگان در ایران گلوبال می بینند راه به جائی نخواهند برد!