نکاتی در مورد « دیوانی شدن

نکاتی در مورد « دیوانی شدن زبان فارسی دری»:
پژوهش های مستقل برخی از اهل فن در مورد « اداری شدن زبان دری» نشانداده:

1-«زبان فارسی دری» لهجه ای در دربار ساسانیان در تیسفون بود که تنها کاربرد شفاهی داشت.

2- تحول زبان فارسی دری در شمال شرقی ایران، در واقع، نخست در یک قرنطینه ی جعفرافیائی -سیاسی، جدا از حاکمان عرب و ایرانی پهلوی زبان، در جنوب رخ داد.

3-بعد هم سامانیان، فارسی دری را که زبان خودشان بود، نوشتاری و اداری کردند، آنهم با گرفتن خط عربی و وارد کردن مقدار زیادی واژگان عربی، زیرا زبانشان تا پیش از آن پیشنیه ی حکومتی نداشت.
آنها زبان نوشتاری سغدی را کنار زدند.